به گزارش ایران اکونومیست ؛ این روزها کائنات پر است از هلهله‌ی شادی. سوم شعبان سال چهارم هجری قمری، زمینیان و آسمانیان پای‌کوبان و دست‌افشان نزول سوره‌ی عشق را شاهد بودند. مردی از تبار آسمان که بر زمین آمد تا نقاشی زیبای عاشورا را برای ما به یادگار بگذارد.
اما روزگار برای درک آیه‌ی وفا باید 22 سال صبر می‌کرد. چهارم شعبان بود که قمر بنی‌هاشم عالم را نورباران کرد؛ برادری که از همان نفس‌های نخست ادب کرد و در ولادت هم از حسینش پیشی نگرفت تا ارادت و تبعیت از مولایش را فریاد کند.
این دو عزیز زهرا در آن معرکه عظمی مشق عشق نوشتند و همان شد، سرمشق سربازان این آب و خاک. سربازانی که برای پاسداری از حرم امن کشورمان در برابر یزیدیان شرق و غرب از هرچه که داشتند گذشتند، سر و جان باختند اما تسلیم نشدند.
