به گزارش ایران اکونومیست به نقل از گیزمگ، محققان در این مطالعه از میکروپلاستیک‌های موجود در طبیعت که به عمیق‌ترین "درازگودال‌ها"(ocean trenches) نفوذ می‌کنند، استفاده کردند. درازگودال‌ها نوعی گودال‌های طولانی و زمین‌های پست و فرونشسته کف دریاها و اقیانوسها هستند.
این پروژه توسط "تام زیمرمن"(Tom Zimmerman) و "سیمون بیانکو" (Simone Bianco) در مرکز تحقیقات آی.بی.ام انجام شد.
محققان تصمیم گرفتند تا مشکل نظارت بر کیفیت آب را حل کنند، آنها دریافتند که حسگرهای فعلی فقط به دنبال نشانگرهای خاص هستند و ممکن است سایر شاخص‌ها را نادیده بگیرند.
به گفته محققان رفتار و سلامت این موجودات میکروسکوپی(پلانکتونها) می‌توانند به ما در مورد کیفیت آب‌ها اطلاع دهند. بنابراین محققان آی. بی. ام، میکروسکوپ‌های رباتیک مبتنی بر هوش مصنوعی توسعه دادند که می‌توانند عملکرد پلانکتون را در طبیعت کنترل کنند. این دستگاه‌ها می‌دانند که چگونه پهنه آبی را پاکسازی کنند و در زمان وجود جلبک دریایی یا نشت نفت هشدارهای اولیه را می‌دهند.
اکنون محققان آی. بی. ام یک ویدیو منتشر کرده‌اند که نشان می‌دهد چگونه محققان از پلانکتونها به عنوان یک نوع سنسور زنده کیفیت آب که می‌توانند به پاکسازی دریاها کمک کنند، استفاده کرده‌اند.
