به گزارش ایران اکونومیست؛ PH مخفف potential of hydrogen به پتانسیل هیدروژن اشاره دارد و در واقع یک کمیت لگاریتمی برای بررسی غلظت یون هیدروژن در آب است و میزان اسیدی و بازی (قلیایی بودن ) محیط را نشان می دهد.
عملکرد طبیعی بدن نیازمند هر دو محیط است و زمانی که این کمیت در حال تعادل باشد، بدن در بهترین وضعیت خود قرار دارد. کمیت PH از 0 تا 14 اندازه گیری می شود و منظور از حالت تعادل برای بدن حدود 7.7 است. هرچه عدد به صفر نزدیک تر باشد، محیط اسیدی تر و برعکس عدد نزدیک به 14 حالت قلیایی را نشان می دهد.
معمولا با توجه به رژیم غذایی و بر اثر فرآیندهای بیوشیمی در بدن، میزان PH تغییر می کند. میزان PH در نقاط مختلف بدن متفاوت است. بیشترین میزان اسیدیته مربوط به معده است. غلظت PH معده به دلیل وجود اسید معده، بین 1.35 تا 3.5 است که باعث می شود این اندام قادر به تجزیه پروتئین ها و مبارزه با انواع پاتوژن ها باشد. پوشش معده محیط قلیایی دارد تا مانع از نفوذ اسید و ایجاد زخم شود.
پوست یکی دیگر از ارگان های اسیدی بدن است. غلظت 4 تا 6.5 PH پوست از رشد میکروب ها و عفونت جلوگیری می کند. غلظت PH ادرار در حالت سلامتی در حدود 4.6 تا 8 است. غلظت PH صفرا و لوزالمعده به ترتیب 7.6 تا 8.8 و 8.8 است. این غلطت در مایع مغزی نخاعی در حدود 7.3 است.
غلظت مناسب برای خون حدود 7.4 گزارش شده است. جالب است بدانید تنفس یکی از مهمترین فرآیند های متعادل کردن PH است. خروج دی اکسید کربن همراه با بازدم، غلظت PH را کنترل می کند. اسید اضافی معمولا از طریق بازدم، پوست، ادرار و سایر مایعات از بدن دفع می شود.
کاهش یا افزایش محیط اسیدیته می تواند بر عملکرد تمام ارگان های بدن تاثیر گذار باشد. گاهی برای تعادل محیط بدن، از منابع ذخیره شده، مانند استخوان استفاده می شود. حضور اسید بیش از اندازه در مایعات بدن می تواند عامل سکته مغزی، دیابت، بیماری قلبی، پوکی استخوان، آرتریت، MS و سرطان شود. عدم تعادل PH یکی از مهمترین دلایل بروز التهاب در بدن است.
برخی مطالعات نشان می دهد درد عضلانی، تنگی نفس و خستگی مزمن از مهمترین نشانه های اسیدی بودن بیش از اندازه بدن است.
سیستم گردش خون: التهاب عامل اصلی بیماری های قلبی است. اسید اضافی در بدن با افزایش التهاب، منجر به بیماری های قلبی می شود. در صورت افزایش محیط اسیدی، چربی ها وارد عمل می شوند تا از دیواره شریان ها محافظت کنند و همین امر منجر به نارسایی قلبی می شود؛ زیرا خون قادر نخواهد بود به خوبی از رگ ها عبور کند.
سیستم گوارشی: برای بهبود عملکرد سیستم گوارشی، باید از رژیم غذایی قلیایی استفاده شود تا اسید مازاد به تعادل برسد. رژیم غذایی قلیایی غنی از میوه و سبزی و آجیل، انواع حبوبات و غلات است. کاهش محیط قلیایی باعث تهوع، التهاب و ریفلاکس می شود.
دستگاه ادراری : این سیستم با از دست دادن مقادیر بالای مواد قلیایی، در معرض محیط اسیدی قرار می گیرد و برای جبران آن مواد قلیایی را از استخوان ها، بافت ها و اندام ها جذب می کند و به همین دلیل سنگ کلیه ایجاد می شود.
سیستم ایمنی: تعادل PH مهمترین عامل تخریب پاتوژن هاست. سطح بالای اسید باعث می شود میکرو ارگانیسم ها در مناطق پنهان سکونت کنند.
سیستم عضلانی : انرژی لازم برای رشد و عملکرد عضلات از طریق سوخت و ساز گلوکز و اکسیژن فراهم می شود. افزایش محیط اسیدی این فرآیند را تحریک می کند و باعث ضعف عضلات می شود.
سیستم عصبی: انرژی ثابت برای قدرت جسمانی، ذهنی و عاطفی ضروری است و محیط اسیدی این چرخه را مختل می کند.
سیستم باروری: کاهش باروری یکی از مهمترین اختلالات ناشی از افزایش محیط اسیدی بدن است.
سیستم تنفسی: همان طور که اشاره شد، افزایش محیط اسیدی بدن ذخیره اکسیژن سلول ها را کاهش می دهد. این امر باعث می شود ضایعات ریه از قبیل مخاط دفع نشوند و احتمال امراضی مانند آسم و برونشیت افزایش یابد.
سیستم اسکلتی: التهاب مفاصل یکی از مهمترین عوارض افزایش محیط اسیدی بدن است. ایجاد و تجمع اسید اوریک در سلول ها بسیار دردناک است.
پوست، مو غضروف ها و به طور کلی تمام اندام های بدن با وجود اسید زیاد در بدن آسیب می بینند، بنابراین حفظ تعادل PH نقش انکارناپذیری در سلامتی دارد.
