به گزارش ایران اکونومیست به نقل از گیزمگ، درمان جدید برخلاف شیمی درمانی عوارض جانبی کمتری دارد، بطوریکه این درمان جدید به فاز 2 کارآزمایی بالینی انسان طی 12 ماه تنظیم شده است. مطالعات اخیر انجام شده برای نشان دادن نقش "گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی"(EGFR) در سرطان ریه است.
داروهای جدید که گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی را مهار می‌کنند، برای درمان "سرطان ریه سلول غیرکوچک"(NSCLCs) توسعه یافته و مورد تایید قرار گرفته‌اند، اما کارآیی و اثر آنها محدود است، بطوریکه اغلب آنها تنها در 10 تا 15 درصد موارد کارآیی دارند.
"آمین حبیب"(Amyn Habib) نویسنده ارشد این تحقیق می‌گوید: تلاش‌های زیادی در طول چند سال گذشته برای انسداد گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی به عنوان درمانی برای سرطان ریه انجام گرفته است. اما این درمان تنها در یک گروه کوچک از بیماران عمل می‌کند.
ردیابی و مسدود کردن این «مسیر دور زدن» برای تحقیق جدید حبیب و تیم او حیاتی است. محققان دریافتند هنگامی که گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی مسدود می‌شود، سطح پروتئین دیگری به نام "فاکتور نکروز توموری"(TNF) افزایش می‌یابد.
بنابراین باید دید که آیا در این تحقیقات هنگامیکه مهارکننده‌های گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی در درمان سرطان ریه با مهارکننده‌های فاکتور نکروز توموری همراه می‌شوند موثرتر هستند یا خیر.
در مطالعه حیوانی محققان دریافتند که "سرطان ریه سلول غیرکوچک"(NSCLC)، زمانی که فاکتور نکروز توموری مسدود می‌شود، به مهار کننده‌های گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی بسیار حساس می‌شوند.
در آزمایشات اولیه محققان از یک داروی به نام "تالیدومید"(thalidomide) که یک داروی آرام‌بخش است بعنوان مهار کننده فاکتور نکروز توموری استفاده کردند.
در حالی که تالیدومید قطعا دارویی است که باید مور بحث قرار گیرد، اما اخیرا در ارزیابی جدید، این دارو به عنوان یک عامل ضد سرطان و مفید شناخته شده است.
همانطور که هر دو دارو در حال حاضر توسط سازمان غذا و دارو آمریکا برای استفاده انسان مورد تایید قرار گرفته است، محققان امیدوارند که فاز 2 کارآزمایی بالینی انسان در درمان جدید دو دارو بتواند سریعا دنبال شود.
"دیوید گاربر"(David Gerber) سرطان شناس و مدیر بخش کارآزمایی بالینی می‌گوید: اگر این استراتژی موثر باشد، ممکن است به طور گسترده ای نه تنها در برابر سرطان ریه، بلکه در برابر سرطان‌های دیگر که شامل مغز، روده بزرگ و سر و گردن که گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی را بیان می‌کنند، موثر باشد.
سرطان ریه سلول غیر کوچک، تقریبا 85 درصد از سرطان های ریه را تشکیل می‌دهد و این موضوع باعث می‌شود این یک تحقیق چشمگیر در زمینه سرطان باشد. اگر آزمایشات انسانی موثر باشند، این ترکیب جدید داروها، نحوه درمان سرطان ریه را اساسا تغییر خواهد داد.
این تحقیق در مجله " The journal of Clinical Investigation" منتشر شد.
