به گزارش ایران اکونومیست؛ نوذر شفیعی، در خصوص اهمیت جاده ابریشم و راهکارهای بهره مندی ایران از مزیت های این مسیر اظهار داشت: این که چین، مبتکر و سرمایه گذار جاده ابریشم است، این مساله به طور بالقوه و حتی بالفعل به عنوان یک عامل قدرت در سیاست خارجی این کشور عمل می کند و در حقیقت جاده ابریشم منسوب به چین خواهد بود و حتی ممکن است بتواند محدودیت هایی را برای برخی کشورها جهت استفاده از این جاده فراهم کند.
وی افزود: به خاطر این است که هند از کشیده شدن این جاده نگران است به این دلیل که به موقعیت استراتژیک این کشور لطمه خواهد زد و این موقعیت را از حیث انتفاع ساقط می کند و آزادی عمل را در اختیار چین می گذارد که به هند اجازه استفاد از این جاده را بدهد یا نه.
شفیعی گفت: آنچه برای کشورهای واقع در مسیر جاده ابریشم اهمیت دارد این است که به چه میزان می توانند ازظرفیت این جاده استفاده کنند؛ هر کشوری به هر میزانی که بتواند از این جاده استفاده کند به همان میزان برایش سودآور خواهد بود.
وی افزود: اما مساله این است که کشورها در رقابت با هم قرار دارند و اگر ما ظرفیت صادراتمان را آنقدر افزایش ندهیم که در هر دو طرف شرق و غرب جاده ابریشم نهایت بهره برداری را داشته باشیم و اگر این جاده فقط پهنه ای برای ورود کالاهای خارجی باشد در این صورت ما نه تنها نفعی نخواهیم برد بلکه ضرر هم خواهیم کرد.
این کارشناس مسائل شبه قاره اظهار داشت: نقطه اصلی کار در این است که از این جاده به لحاظ ظرفیتی که در خدمت ما قرار گرفته به عنوان یک فرصت برای صادرات و ترانزیت کالا استفاده کنیم.
شفیعی همچنین درباره اهمیت جاده ابریشم از نظر سیاسی و اقتصادی و این که چگونه می توان از مزیت های جاده ابریشم با توجه به رویکرد ایران برای حمایت از تولیدات داخلی استفاده بهینه کرد، گفت: به لحاظ بحث سیاسی و امنیتی، این جاده از این نظر برای مهم است که امنیت را توزیع می کند یعنی از طریق تحریم نمی توانند محدودیت هایی برای صادرات خیلی از کالاها وضع کنند.
وی افزود: ممکن است کشورهای مقصد از خرید کالاها پرهیز کنند و اگر در این جاده محدودیتی ایجاد شود برای کشورهای واقع در مسیر هم این محدودیت ها ایجاد خواهد شد اما در حوزه اقتصادی، این جاده می تواند یک سری فرصت های سرمایه گذاری را فراهم کند و کشورهای دیگر می توانند از ظرفیت و موقعیت ایران به عنوان بارانداز کالا و سرمایه گذاری یا به اصطلاح 'سرمایه گذاری در میانه راه' استفاده کنند.
این کارشناس مسائل شبه قاره گفت: ایران برای ارتقای تولید داخل و کیفیت بخشی به آن علاوه بر تلاش هایی که صورت می دهد از طریق و ارتباط با شرکت هایی که از کیفیت فناوری بالاتری برخوردار است می تواند استفاده کند و جاده ابریشم می تواند در ترغیب سرمایه گذاران دیگر و همکاری با ایران در عرصه تولید مشترک موثر واقع شود.
وی افزود: همانگونه که شاهد بودیم از دید شرکت های فرانسوی، ایران می تواند به یک هاب منطقه ای تبدیل و از این طریق خودروهای فرانسوی به بازارهای منطقه هم صادر شود؛ جاده ابریشم می تواند این رغبت و نگاه را در شرکت های مختلف فعال در حوزه های گوناگون هم ارتقا دهد.
شفیعی در عین حال در این باره که جاده ابریشم تا چه میزان می تواند در دور زدن تحریم های احتمالی آینده اثرگذار باشد گفت: تحریم های موجود علیه ما در زمان حاضر، عمدتا در حوزه انرژی است و کشورهای مقصد با اعمال این تحریم ها براساس سیکل تحریم ها از محصولات ما خودداری خواهند کرد اما وقتی که ممنوعیت به وجود آید محصول از هر طریقی برای صادرات دچار مشکل خواهد شد.
وی اضافه کرد: این جاده بیشتر اهمیت ترانزیتی دارد و این از فرصت های ترانزیتی و سرمایه گذاری در حاشیه جاده ابریشم به قصد صادرات فراهم می شود و برای ارتقای تولیدات داخلی به جهت صادرات اهمیت دارد.
شفیعی گفت: در صورت اعمال تحریم ها، کشورهای مقصد کالاهای ما هم عمدتا با تحریم ها همراه هستند و از خرید نفت و محصولات تحریمی ما خودداری می کنند و یا به دلیل محدودیت های بانکی، توانایی انتقال پول به ایران را ندارند، مگر این که ایران برای لغو تحریم های بین المللی تلاش و در تحریم های دو جانبه از طریق تنوع بخشی به نرخ مبادلات و با استفاده از پول های ملی هر کشوری موانع موجود را برطرف کند.
به گزارش ایرنا، طرح جاده ابریشم نوین با عنوان «یک کمربند - یک راه»، در راستای احیای جاده ابریشم قدیم و توسعه آن در بخش های ریلی، دریایی و هوایی مطرح شده است. این کریدور بین المللی که گفته می شود 100 کشور و سازمان بین المللی را در حیطه و شمول خود دارد، طرحی ارزشمند به لحاظ سیاسی- اقتصادی و فرهنگی -اجتماعی است که ایران به دلیل موقعیت ژئوپولتیکی وهمچنین جایگاه استراتژیکی خود در منطقه از جایگاه و نقش ویژه ای در این مسیر و طرح بین المللی برخوردار است.
