به گزارش ایران اکونومیست به نقل از پایگاه خبری ساینس دیلی، این ماده چهارمین ماده فراوان موجود در زمین است، اما از آنجا که در اعماق کمتر از 650 کیلومتری زمین پایداری خود را از دست می‌دهد، تا کنون هیچ‌کس این ماده را در طبیعت ندیده است.
دلیل این که محققان توانستند این ماده را در سطح زمین و به صورت طبیعی ببینند این است که درون یک قطعه کوچک الماس به دام افتاده است. این قطعه الماس در عمق کمتر از یک کیلومتری سطح زمین در معدن الماس کولینان واقع در آفریقای جنوبی کشف شد.
بر اساس تخمین محققان سیلیکات پروسکایت‌ها حدود 93 درصد از گوشته زیرین زمین را تشکیل می‌دهد؛ اما تا پیش از این وجود CaSiO3 تنها به عنوان یک نظریه مطرح شده بود. اکنون که این ماده در اختیار محققان قرار گرفته است، امکان مطالعه دقیق و جزئی خواص و ویژگی‌های آن نیز فراهم شده است.
گوشته یا جبه به قسمتی از زمین گویند که در فاصله ۲۹۰۰ کیلومتری از سطح زمین قرار دارد. گوشته حدفاصل بین پوسته و هسته می‌باشد. گوشته حالتی نیمه جامد دارد و مانند خمیر می‌باشد. گوشته اطراف هسته را فرا گرفته‌است، مواد سازنده گوشته: سیلسیم، اکسیژن، آهن، منیزییم، کلسیم.
از گوشته توده‌ای داغ و صعود کننده از ماگما منشأ می‌گیرد که به آن زبانه گوشته می‌گویند.
الماسی که سیلیکات پروسکایت کلسیم درون آن کشف شده است تنها 0.031 میلیمتر قطر دارد و نمونه‌ای بسیار کمیاب محسوب می‌شود. اغلب الماس‌ها در فاصله 150 تا 200 کیلومتری سطح زمین ساخته می‌شوند. اما این قطعه الماس کوچک در عمق حدود 700 کیلومتری زمین تشکیل شده است.
در این عمق میزان فشار حدود 240 هزار برابر فشار اتمسفر در سطح دریا است.
این الماس اطلاعات زیادی را درباره نحوه شکل‌گیری گوشته زمین در اختیار محققان قرار داده است.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature منتشر شده است.
