جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 March 29 - ۱۸ رمضان ۱۴۴۵
۱۵ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۱:۲۲

اصرار مخالفان دولت بر تخریب

روش مخالفان دولت در مواجهه با رقیب و تخریب او روشی قدیمی است و با وجود بی‌فایده بودن، بر ادامه آن اصرار دارند. حملات اخیری که به رئیس جمهوری انجام شده نیز در چارچوب همین روش قابل توضیح و تفسیر است.
کد خبر: ۲۰۶۷۰۷
چارچوبی که طی آن گروه مخالفان دولت سعی می‌کنند سبد رأی خود را از طریق ایجاد ناامیدی نسبت به دولت بالا بکشند نه کارایی و ایجاد محبوبیت ذاتی خودشان در جامعه. با این حال درباره این دست انتقادات می‌توان به تفکیک به چند موضوع اشاره کرد.
موضوع اول این است که قطعاً رئیس جمهوری و بقیه اعضای دولت ایشان از قصد و شیوه مخالفان و منتقدان خود در پیدا کردن این دست ایرادات آگاه هستند.
در فاصله چهار روز گذشته ابتدا معاون اول دولت و سپس رئیس جمهوری با نقل قول سخنان‌شان به شکل تقطیع شده مورد حمله قرار گرفتند. با این توصیف به نظر می‌رسد که اهالی دولت باید بیش از این در کلام و سخن خود دقت کنند و هر جمله‌ای را نگویند، چرا که حریف در انتظار است تا از کوچک‌ترین اشتباه آنها یک مشکل بزرگ بسازد.
نکته دوم این است که از دید فقهی و علمی اشاره رئیس جمهوری به «کم عقلی» برخی منتقدان نه آن طور که بازتاب داده شده یک توهین بلکه اشاره به یک مراد دیگر است. ما در فلسفه عموماً دو نوع عقل داریم؛ یکی عقل عملی و دیگری نظری. عقل نظری در مباحثی چون الهیات، طبیعیات و ریاضیات کاربرد دارد و عقل عملی در مسائلی نظیر سیاست و اخلاق.
عقل نظری از دیدگاه صاحبنظران همان حکمت است و به نظر می‌رسد مراد رئیس جمهوری هم از واژه‌ای که به کار برده همین باشد. اینکه مخالفان دولت با زیر سؤال بردن همه دستاوردها بدون حکمت و بدون به‌کارگیری عقل نظری دست به سیاست‌ورزی می‌زنند.
نکته سوم این است که مخالفان دولت می‌گویند اگر نقد دولت کم عقلی است پس کار هواداران دولت فعلی در زمان دولت‌های نهم و دهم هم کم عقلی بوده. در این خصوص باید متذکر شد که بهتر است بین نقد و تخریب تفاوت‌هایی را در نظر بگیریم.
آنچه که امروز در قبال دولت انجام می‌شود، تخریب است تا نقد واقعی و کسانی که خود مسبب بزرگ‌ترین مشکلات کشور بوده‌اند اکنون حتی در مقابل کارهای مثبت دولت هم روش حمله را در پیش گرفته‌اند.
نکته چهارم هم این است که بهتر است منتقدان دولت اگر تا این اندازه نگران ادبیات چهره‌های سیاسی و مطرح هستند، قدری هم به ادبیات افراد یا جریان‌های مورد حمایت خود توجه کنند.
از یاد برده‌ایم چه کسانی در کشور منتقدان را بزغاله و گوساله نامیدند و به قسمتی از مردم صفت آشغال دادند. اگر نگرانی منتقدان دولت برای اخلاق سیاسی و عمومی جدی است چرا در قبال این دست تعابیر سکوت کرده بودند؟

محسن غرویان استاد دانشگاه و حوزه

منبع: روزنامه ایران
نظر شما در این رابطه چیست
آخرین اخبار