به گزارش ایران اکونومیست به نقل از پایگاه اطلاع رسانی علمی و فناوری گیگ(geek)، در حالیکه زندگی در فضای بدون جاذبه به استفاده زیادی از عضلات نیاز ندارد، عضلات انسان بدون تمرین و استفاده متناوب، ضعیف می شوند.
فضانوردان در یک ماموریت 11 روزه به فضا با 20 درصد تحلیل عضلانی روبرو می شوند، در صورتی که ماموریت ها 6 ماه به طول بیانجامد، فضانوردان به دشواری می توانند روی زمین راه بروند.
اداره کل ملی هوانوردی و فضای آمریکا (ناسا) در حال سنجش دارویی در ایستگاه فضایی بین المللی برای مقابله با کاهش تضعیف عضلات است.
ناسا برای همین منظور 40 موش را با نوعی آمپول به فضا ارسال کرده که این دارو را به طور خودکار در بدن آنها تزریق می کند.
داروی فورمترول در این پرتاب که ماموریت «پی آر 6» با فضاپیمای دراگون نام دارد، به بدن موش ها تزریق شده که پیش از این برای مدیریت بیماری آسم و بیماری انسدادی ریه استفاده می شد.
ناسا اعلام کرده، سفرهای طولانی فضایی مستلزم درمان ها و راهبردهایی است که ساختار سالم بدن را به دلیل نبود گرانش زمین حفظ کند.
ماموریت «پی آر 6» برای ارسال موش ها به فضا و تزریق داروی ضدتحلیل عضلات باعث می شود دریافت ما از داروها و سیستم های مصرف و انتقال دارو به بدن فضانوردان کامل تر شود.
بر اساس این گزارش، نیمی از موش های پرتاب شده 30 روز و نیم دیگر 60 روز در ایستگاه فضایی بین المللی می مانند و بعد از کشته و کالبدشکافی می شوند، نمونه های بافتی نیز برای مطالعات بیشتر از آنها برداشته می شود.
از آنجایی که موش ها از نظر ژنتیکی بسیار به انسان ها شبیه هستند، مطالعات بالینی موفق در این خزندگان می تواند اطلاعات دقیقی برای درمان هایی به دست دهد که برای انسان ها نیز مفید است.
این آزمایش به ویژه از آنجایی مهم است که اخیرا سفر به مریخ برای فضانوردان بعضی کشورها مطرح شده است؛ سفری چند ماهه به سیاره سرخ که می تواند فضانورد را تا به ویژه هنگام انجام کارهای سخت به شدت ضعیف کند.
فضانوردان ایستگاه بین المللی فضایی اکنون برای مقابله به تحلیل عضلانی روزانه دو ساعت و نیم تمرین می کنند.
ناسا اعلام کرده تحقیقات در مورد کاهش قدرت عضلات در فضا، در مورد سازوکارهای بیماری ها نیز اطلاعاتی به دست می دهد، همچنین داروهای هدف جدید در دست آزمایش را تایید می کند و آزمایش پیش بالینی داروهای مد نظر را ممکن می سازد.
