پنجشنبه ۰۹ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 March 28 - ۱۷ رمضان ۱۴۴۵
۲۷ دی ۱۳۹۶ - ۱۵:۱۲

چغندرکاران تظاهرات نکردند طلب شان را هم نگرفتند

ولی الله سیف رییس کل بانک مرکزی ایران در شهریور ماه 1392 سکّان هدایت این نهاد بسیار با اهمّیّت پولی و بانکی و ارزی را در اختیار گرفت و درست در دی‌ماه بود که نخستین هشدار به شهروندان و سپرده‌گذاران درباره اینکه پس‌اندازشان را به موسسه‌های اعتباری غیرمجاز نسپارند را داد.
کد خبر: ۱۹۶۳۸۰


رییس کل بانک مرکزی و معاونت نظارت این بانک در سالهای 1393 تا همین چند ماه پیش بارها به سپرده‌گذاران هشدار داد که سود غیر عادی این موسسه‌ها ریسک بالاتری دارد و باید این ریسک را بپذیرند امّا هزاران ایرانی با درآمدهای خرد و متوسط و بزرگ ترجیح دادند سود بیشتری به‌دست آورند و پس‌اندازشان را به این مؤسّسه‌ها بسپارند . نتیجه این فرآیند امّا این شده‌است که چندین مؤسّسه و تعاونی اعتباری نتوانستند وعده‌های خود در تأمین اصل و سود بالا را محقّق کنند و کشور را به دردسر انداختند. در این وضعیت بود که شهرهای ایران شاهد گردهمایی این سپرده‌گذاران بود و دولت و بانک مرکزی به رغم اینکه طبق قانون، عرف و شرع وظیفه‌ای در جبران خسارت نداشتند ناچار شده‌اند 11 هزار میلیارد تومان به این سپرده‌گذاران بدهند که نوعی تشویق به کار خلاف به حساب می‌آید و افرادی با این تصوّر که می‌توان سرانجام یقه بانک مرکزی را گرفت اقدام به تأسیس چنین مؤسّسه‌هایی کنند. نکته جذّاب امّا این است که چندی پیش خبری درج شد که 50 هزار چغندرکار ایرانی به دلیل اینکه دولت مطالبات کارخانه‌ها را نداده‌است نتوانسته‌اند طلب خود را از کارخانه‌های طلبکار بگیرند و خانواده 200 هزار نفری چغندرکاران در شرایط سختی به سر می‌برند.

یکی از مدیران ارشد صنعت قند و شکر ایران می‌گوید: کل طلب چغندرکاران 650 میلیارد تومان است . یک محاسبه ساده نشان می دهد دولت و بانک مرکزی تحت فشار قرار گرفته و حدود 20 برابر پولی که کارخانه‌های قند و شکر طلب دارند و می‌توانند با دریافت آن با هزاران کارگر شاغل در کارخانه‌ها و 50 هزار چغندرکار تسویه حساب کنند را به سود باختگان که به هوای دریافت سود بالاتر از عرف، پولشان را در موسسه‌های غیر مجاز داده‌اند و چون خانواده بزرگ صنعت قند و شکر نمی‌خواهند هیاهو کنند، دولت این پول را نمی‌دهد.او توضیح داد: دولت و بانک مرکزی به سپرده گذاران هشدار داده‌ بودند که پولشان را به این مؤسّسه‌ها ندهند امّا در مقابل به چغندرکاران توصیه اکید می‌شود که برای رسیدن به خودکفایی در تولید قند و شکر به کشت این محصول اقدام کنند. آیا پرداخت 650 میلیارد تومان طلب کارخانه‌های قند و کشاورزان رنج‌دیده در اولویّت است یا پرداخت پول بی‌دلیل به برخی سپرده‌گذاران که  گفته می‌شود سپرده‌هایشان میلیارد تومانی است؟! و در حالی که برخی مؤسّسه‌ها تعطیل شده‌اند امّا آنها سودهای بالا از بانک مرکزی می‌خواهند.به نظر می رسد که دولت محترم باید در مقایسه فعّالیّت چغندرکاران زحمتکش که در سراسر پهنه این سرزمین کار تولیدی انجام می‌دهند با برخی کلان‌سپرده‌گذاران، اولویّت‌ها را تغییر دهد.

نظر شما در این رابطه چیست
آخرین اخبار