به گزارش ایران اکونومیست به نقل از ورزش بانوان، تکتم آخوندزاده ستاره بابلسری تیم ملی کانوپولو در چهار سال گذشته بهترین بازیکن کانوپولوی ایران بوده و با دو نایب قهرمانی آسیا موفق ترین ورزشکار استان در این رشته گروهی قایقرانی، اما با انتشار عکسی از لباس تیم ملی‌اش در حساب کاربری اینستاگرام خود، خداحافظی کرد.
سونیا گماری دیگر ملی‌پوش کشورمان در رشته ورزشی کانوپولو، اولین کسی بود که بعد از نایب قهرمانی در مسابقات آسیایی تصمیم به خداحافظی از تیم ملی کانوپولو گرفت. دلارام مرزآبادی سرمربی تیم ملی نیز چندی پیش خداحافظی رسمی خود را اعلام کرد و حالا نوبت به تکتم آخوندزاده رسیده. این در حالی است که ستاره مازندرانی تنها ۲۳ سال دارد و قطعا در این شرایط سنی خیلی زود بود که از تیم ملی کناره گیری کند. این خداحافظی‌های سریالی به واسطه بی انگیزگی مفرط ناشی از بی توجهی ها ایجاد شده است. در ادامه گفتگوی پایگاه خبری ورزش بانوان با تکتم آخوندزاده را می‌خوانید:
مشکلات مالی و فشار روحی و روانی
بعد از نایب قهرمانی در مسابقات آسیایی کانوپولو توسط مقامات شهری شامل امام جمعه و رئیس ورزش و جوانان بابلسر مبلغی معادل ۱میلیون تومان به ما هدیه دادند که من نصف این مبلغ را به زلزله زدگان کرمانشاه کمک کردم. سومین سالی است که هیچ حقوقی از فدراسیون نمی‌گیریم و از نظر مالی تحت فشار بودیم.
علاوه بر این از طرف دانشگاه نیز تحت فشار بودم، وقتی از اردوها و مسابقات آسیایی برگشتم دیدم با غیبت هایم کنار نیامدند و بسیاری از اساتید حذفم کردند.
انتهای راه تکتم در تیم ملی کانوپولو
من انتهای راه کانوپولو را دیدم. کانوپولو برای من به ته خط رسیده است. چه با ۱۰ مقام و چه با ۲ مقام آسیایی شرایط تغییر نخواهد کرد. زندگی ما هم خرج دارد و تا به همین الان هم به خاطر عشق به ورزش کانوپولو با این سختی‌ها، کنار آمدم.
شاید در لیگ کانوپولو بازی کردم!
همیشه گفته‌ام ورزش اعتیادآور است. من کسی هستم که عاشقانه ورزش را دوست دارد. در ورزش‌های کانوپولو، هندبال، دوومیدانی و بسکتبال فعالیت کرده‌ام. در حال حاضر قصد دارم درسم را ادامه بدهم و به ادامه حضورم در لیگ هندبال استان و تیم بسکتبال دانشگاه و بازی‌های المپیاد دوومیدانی بپردازم. نمی‌دانم شاید در لیگ کانوپولو هم بازی کردم اما فعلا تصمیمی در این خصوص ندارم.
منتظر یک خبر خوب بودم!
خداحافظی من رسمی و جدی است، خیلی وقت است که به آن فکر می‌کنم اما منتظر یک تلنگر یا یک خبر خوب بودم که انتظارم بی‌فایده بود. تا اینکه شب گذشته دست به کار شدم و تصمیمم را رسانه‌ای کردم. از وقتی این پست را در اینستاگرام منتشر کردم، یک ساعت هم نخوابیدم. من تا حدی تحت فشار قرار گرفتم که مجبور به کناره گیری از تیم ملی شدم. آن هم در ورزشی که به واسطه آن در شهرم شناخته شده هستم و وجهه اجتماعی پیدا کردم، باعث افتخار خانواده‌ام شدم و در رشته و دانشگاهی که دوست داشتم پذیرفته شده‌ام.
