به گزارش ایران اکونومیست، این شهرستان با بیش از 60 کارگاه صنعتی و 400 کارگاه سنتی تامین حدود 30 درصد نیاز کشور در زمینه لباس های بافت را برعهده دارد، این درحالی است که فعالان این بخش با مشکلات عدیده دست و پنجه نرم می کنند و از رکود حاکم بر این صنعت گلایه مند هستند.
قدمت تریکو بافی در محلات به نیم قرن می رسد و در این سال ها عده زیادی از اهالی محلات به نوعی از این صنعت منتفع بوده اند و اگر مستقیم در این حوزه فعالیت نکرده باشند به عنوان شغل دوم به آن پرداخته و یا با فعالیت در مشاغل وابسته به نوعی تریکو را در سبد درآمدی خانواده خود داشته اند.
با وجود توانمندی منحصر به فرد تریکو بافی محلات، در یک دهه اخیر به دلیل چالش هایی که بر این صنعت حاکم شده شمار واحدهای تولیدی فعال این شهرستان از 400 کارگاه مجوز دار به 108 واحد دارای مجوز کاهش یافته و این درحالی است که حمایت از این بخش می تواند اشتغالزایی بالایی داشته باشد.
افزایش هزینه های تولید، نبود تنوع در مواد اولیه، ضعف در ذائقه شناسی مصرف کننده و به روز نبودن مدل ها و طراحی ها، کمبود نقدینگی، نواقص در تجهیزات، نبود برند تولیدات،پدیده پوشاک قاچاق و ضعف در بازاریابی از معضلات اساسی است که صنعت تریکو محلات از آن رنج می برد.
یک تولید کننده صنعت تریکو در محلات گفت: هزینه های سرسام آور تولید در این صنعت قیمت تمام شده محصولات را بالا می برد و این مهم شاخص رقابت پذیری را خدشه دار می کند.
رضا غضنفری افزود: نبود تنوع در مواد اولیه تولید تریکو از جمله ابزار، یراق و نخ از دیگر مشکلات تولید کنندگان این بخش است که باعث می شود محصولات کمتر بازار پسند باشند.
وی اظهارکرد: افزایش قیمت مواد اولیه، توان پایین در رقابت با سایر تولید کنندگان، مشکلات نقدینگی و حضور دلالان و واسطه ها در بازار از مسائلی است که امان کارآفرینان صنعت تریکو محلات را بریده است و می طلبد با سیاست های تشویقی و حمایت بهنگام مسئولان چراغ این صنعت باسابقه در محلات روشن نگه داشته شود.
وی توضیح داد: خرید مواد اولیه کارگاه تریکو بافی نقدی است اما، حداقل 6 ماه طول می کشد تا محصول آماده فروش و عرضه بازار شود و در بسیاری از موارد در جریان بازاریابی به جای پول نقد تریکوبافان چک های مدت دار دریافت می کنند که این نیز فشار مضاعفی بر این صنعت است.
غضنفری افزود: با وجود اینکه امسال تاکید ویژه بر حمایت از تولید داخل شده است اما چرخه تولید داخلی همچنان لنگ می زند و مصرف کننده و نهادهای متولی اراده جدی در حمایت هدفمند از تولید داخلی آنگونه که در اقتصاد مقاومتی مطرح شده را ندارند.
وی بیان کرد: مجموع تولید پوشاک داخلی حدود 20 درصد نیازهای بازار را تامین می کند اما، همین تولید محدود نیز خریدار ندارد و فرهنگ استفاده از تولید داخلی هنوز به خوبی نهادینه نشده است و مقوله رقابت ناپذیری و بالاتر بودن قیمت لباس های ایرانی نیز خود داستان دیگری است که چاره آن در مداخله هدفمند برای کاهش هزینه های تولید نهفته است.
غضنفری ادامه داد: مصرف محصولات نساجی و تریکو فراگیر است اما، تولید این محصولات در محلات تک فصلی(پوشاک زمستانه) است و نیاز به نقدینگی و سرمایه در گردش زیادی دارد چرا که از آغاز تولید تا بازگشت سرمایه حدود 18 تا 20 ماه طول می کشد و این مسئله به شدت بر سودآوری شاغل این بخش اثرگذاری دارد.
وی گفت: برای افزایش سرمایه در گردش نیاز به تسهیلات ارزان قیمت است و پرداخت تسهیلات کنونی با بهره های بانکی بالا گره ای از مشکلات تولید کنندگان تریکو نمی گشاید.
غضنفری با اشتغال زا معرفی کردن تولیدی‌های پوشاک به خصوص تریکو افزود: هر دستگاه بافت با احتساب خیاط هشت نفر کارگر نیاز دارد که اکنون به دلیل نبود امکان بیمه کردن بیش از پنج نفر در کارگاه‌های کوچک اکثر کارگاه‌های تریکوبافی محلات با 2مجوز و تنها در یک شیف در حال فعالیت هستند.
رئیس اتحادیه تریکوبافان محلات گفت: هزینه های تولید هر سال افزایش می یابد و برای مثال هر کیلوگرم نخ از 70 هزار ریال به 350 هزار ریال افزایش یافته است.
جواد رمضانی افزود: هزینه دوخت و بافت نیز از این قاعده مستثنی نیست و این مسایل قیمت تمام شده پوشاک تولیدی را بالا می برد درحالی که پوشاک خارجی با تنوع بالا و قیمت مناسب روز به روز ریشه های خود را در بازار کشور محکم تر می کند.
وی اظهارکرد: 92 درصد از پوشاک کشور وارداتی است که 60 درصد آن به صورت قانونی در بازار کشور وارد می شود و بقیه قاچاق است و در این میان پوشاک تولید داخل به دلیل مشکلات جدی با قیمت بالا توان آن را ندارد که خود را عرضه کند.
رمضانی افزود: تلنبار شدن جنس های تولید داخل در انبارها و قبضه شدن بازار با جنس های قاچاق که بسیاری از آن ها بی کیفیت اما جذاب و همخوان با ذائقه خریدار هستند، عاملی است که صنعت تریکوی محلات را به رکود کشانده و شاغلان این بخش روز به روز فشار بیشتری را بابت آن متحمل می شوند.
وی ادامه داد:روند تولید تریکو محلات امسال بستگی به نوع تولید داشت و تولید کنندگان پوشاک بچه گانه به شدت متضرر شدند و تولیدات روی دستشان مانده است.
رئیس اتحادیه تریکوبافان محلات اظهارکرد: میانگین هزینه تمام شده هر قطعه پوشاک در کشورهای دیگر 70 هزار ریال است و 100 هزار ریال نیز هزینه گمرک به آن وارد می شود و 250 هزار ریال در داخل ایران به فروش می رسد.
رمضانی ادامه داد: هزینه گمرک هر کیلوگرم پوشاک 420 هزار ریال است که برای پوشاک بچه گانه که تعداد بیشتری را در کیلو گرم شامل می شود مقرون به صرفه است و اینجاست که باید متولیان امر به کمک تولید داخل بشتابد و با تدابیر ویژه شرایطی را ایجاد کنند که تریکوبافان بتوانند حیاتشان را ادامه دهند و چرخ های این صنعت از حرکت بازنماند.
وی افزود:تقاضا برای پوشاک بچه گانه ارزان قیمت خارجی روز به روز افزایش می یابد و هیچ فروشگاهی و واحد صنفی تمایل ندارد اجناس تولید داخلی را با قیمت بیشتر خریداری کند و روند کسادی بازار تریکوی محلات که از یک دهه قبل آغاز شده همچنان رو به افزایش است.
رئیس اتحادیه تریکوبافان محلات خاطرنشان کرد: اکنون 60 کارگاه صنعتی درمحلات فعال است و باید برای ظرفیت اسمی راکد این صنعت در سطح 400 کارگاه فکری اساسی شود.
رمضانی ادامه داد: 800 هزار قطعه انواع پوشاک در 9 ماه امسال در کارگاه های تریکوبافی محلات تولید شده که بیش از 60 درصد این محصولات بدون مشتری در انبارها مانده است.
وی گفت: کمبود نقدینگی از دیگر مشکلات جدی واحدهای تولید تریکو محلات است و این امر باعث شده تا کارگاه های تولیدی این شهرستان با همه ظرفیت فعال نباشد.
رئیس اتحادیه تریکوبافان محلات توضیح داد: چرخه محصولات تریکو از تهیه مواد اولیه تا تولید و فروش شامل دوره ای 18ماهه است و با شرایط کنونی تداوم حیات این صنعت نیاز به سرمایه در گردش و تسهیلات ارزان قیمت دارد.
رمضانی اظهار کرد: تهران، اصفهان، تبریز، خراسان، مرکزی و لرستان در گذشته نه چندان دور بازار فروش محصولات تولیدی تریکوی محلات بود اما اکنون پوشاک خارجی شریان این بازارها را به دست گرفته و تولید کنندگان تریکو محلات روز به روز مشتریان سابق خود را از دست می دهند.
وی گفت: در کارگاه های تریکو بافی محلات 230 اشتغال بیمه ای پایدار وجود دارد که در صورت تداوم رکود اقتصادی تا پایان سال کارآفرینان مجبورند حداقل نیمی از این شاغلان را تعلیق کنند.
رئیس اتاق اصناف محلات گفت: رکود بازار، کمبود نقدینگی و سرمایه در گردش و مالیات های سنگین از دلایل زمین خوردن صنعت تریکو محلات است.
اسماعیل انصاری افزود: قرار گرفتن محلات در ردیف شهرستان های برخوردار به دلیل صنعت گل و گیاه و سنگ باعث شده تعرفه مالیات تریکو 2 برابر شود درحالیکه این صنعت بی رمق است و هزینه های خود را نیز درنمی آورد.
وی ادامه داد: مالیات هر دستگاه بافندگی در محلات 2 و نیم برابر شهرستاهای دیگر وصول می شود واین امر موجب مهاجرت تعداد زیادی از سرمایه گذاران به ویژه بافندگان محلاتی به تهران شده است.
رئیس اتاق اصناف محلات عنوان کرد: در شرایط رکود در بازار صنعت تریکو انتظار است که متولیان مالیات وضعیت تریکوبافان محلات را درک کنند و همراهی لازم را با تولیدکنندگان این بخش داشته باشند.
رئیس صنعت، معدن و تجارت محلات گفت: تنوع مواد اولیه، طراحی و مدل در تولید پوشاک برای تولیدکنندگان تریکو محلات وجود ندارد و نیاز است که این صنعت در حوزه ذائقه شناسی مخاطب متحول شود چرا که مردم محصولات تولیدی کنونی را نمی پسندند.
رضا ملکی افزود: صنعت تریکو محلات برای ادامه حیات به سرعت باید برندسازی کند و ضعف های فنی و تجهیزات را برطرف نماید و در صورت غفلت از این مهم دیری نمی پاید که توان رقابتی نداشته و از پا می افتد.
وی گفت: تولیدات تریکو در محلات در کشور کمتر شناسانده شده و مردم آگاهی درستی در این خصوص ندارند که یکی از علل مهم آن نبود برند معروف برای تولیدات است.
رئیس صنعت، معدن و تجارت محلات خاطرنشان کرد: مهمترین مشکل تریکو بافان محلاتی این است که تولیداتشان با شرط فروش خریداری می شود به طوری که بنکداران این محصولات را تحویل می گیرند و پرداخت بهای آن را منوط به فروش پایان فصل می کنند.
ملکی گفت: زمان خواب محصولات تولیدی در انبار با تقاضای بنکداران و فروشندگان بالاست و مشکل دیگر این است که با وجود پرداخت نقدی مواد اولیه و دیگر هزینه های تولیدروز به روز از میزان تقاضا ها نیز کاسته می شود.
وی افزود: کارگاه های تریکو محلات برای بازاریابی باید با اتحاد اقدام به برگزاری نمایشگاه پوشاک زمستانه کنند و در نمایشگاه ها و جشنواره های مختلف در اقصی نقاط کشور شرکت داشته باشند تا بتواند سامانی به بازار خود بدهند.
رئیس صنعت، معدن و تجارت محلات بیان کرد: بسته های تشویقی دولت برای حمایت از تولید کنندگان پرداخت تسهیلات رونق تولید است که به دلیل بهره بالا تریکوبافان از آن استقبال نکردند.
ملکی ادامه داد: بسته تشویقی دیگر پرداخت تسهیلات با بهره چهار درصدی به کارگاه هایی است که دارای پنج کارگر بیمه شده باشند که مشمول تریکو بافان محلات نمی شود و باید با همراهی متولیان راه چاره ای برای بهره مندی شاغلان این صنعت یافت.
وی اظهارکرد: با این وجود خرید کالاهای باکیفیت تولید داخلی می‌تواند با افزایش تقاضا، ظرفیت تولید را بالا ببرد و در نتیجه فضای مناسبی برای توسعه و بهبود روز افزون صنایع داخلی و خروج از رکود و افزایش اشتغالزایی فراهم کند.
رئیس صنعت، معدن و تجارت محلات تاکید کرد: مصرف کالای ایرانی از جمله مولفه های اقتصاد مقاومتی است که تولید داخلی را افزایش می‌دهد و با رونق تولید بیکاری رفع شده و تورم کمتر می شود.
کارگاه های پوشاک محلات انواع لباس های زنانه، مردانه و بچه گانه را از جنس تریکو تولید می کنند و این شهرستان از نظر تریکوبافی پس از تهران و مشهد در جایگاه سوم کشور قرار دارد.
شهرستان محلات از توابع استان مرکزی است که دارای 55 هزار نفر جمعیت می باشد و به عنوان قطب تولید گل و گیاهان زینتی، ماهی زینتی، سنگ نما و تریکو بافی در کشور شهرت دارد.
