به گزارش ایران اکونومیست؛ دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران و انجمن مخاطره شناسی ایران صبح سه شنبه نشستی را به نام درس هایی از زلزله 7.3 ریشتری زگله و سرپل ذهاب با حضور کارشناسان رشته های مختلف از جغرافیا، زلزله شناسی، مخاطره شناسی و علوم ارتباط برای بررسی پیامدهای این حادثه در حوزه های گوناگون برگزار کرد.
رییس دانشکده جغرافیا اولین سخنران این نشست بود و هدف از برگزاری آن را تغییر نگاه به زلزله برشمرد و گفت: باید مدل چندمرحله ای تغییر رفتار مخاطرات زلزله را در حوزه های مختلف سیاستگذاری، آموزش، تخصیص زمین و اجرای سیاست ها بیاموزیم و زلزله را به عنوان موجودی زنده ببینیم.
دکترابراهیم مقیمی با تشریح موقعیت مکانی زلزله ادامه داد: نقشه اخیر موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران از حرکت زاگرس به سمت زلزله هایی با فراوانی و بزرگای بیشتر حکایت دارد. در این نقشه فراوانی زلزله ها و تمرکز آن در منطقه زاگرس مشخص است.
وی با تاکید بر اهمیت افزایش بزرگای زلزله گفت: اگر این امر در گذشته های تاریخی روی می داد؛ این میزان مهم نبود. زیرا جمعیت و سرمایه ای در ایران نبود ولی در شرایط فعلی زلزله ها همراه با بزرگی افزایش می یابند و این امر باید هشداری برای ما باشد.
نویسنده کتاب «ژئومورفولوژی اقلیمی قلمرو سرد و یخچالی» در مورد ارتباط زلزله ازگله و سرپل ذهاب تاثیر آن بر تهران توضیح داد: رفتار چین های زاگرس نشان دهنده تمرکز انرژی هاست و بررسی های عمومی نشان از کج شدگی یا چولگی چین های زاگرس به سمت ایران مرکزی دارد؛ یعنی در محل برخورد پوسته ایران مرکزی فشار صفحه ای به زاگرس وجود دارد که خود این هم یک هشدار است.
وی نتیجه گیری کرد: بنابراین با توجه به فراوانی، روند بزرگ شدن زلزله ها، چولگی چین های زاگرس به سمت ایران مرکزی و کشویی بودن لایه های زیرین زاگرس می توان گفت زلزله ازگله و سرپل ذهاب بر تهران نیز می تواند تاثیر داشته باشد.
مقیمی تصریح کرد: هر چه عمق زلزله بیشتر باشد تاثیر آن بر مناطق دورتر از کانون بیشتر است و تهران پتانسیل لرزه ای از همه عمق ها چه عمق های نزدیک که شدت زلزله بیشتر است و چه عمق های زیاد که شدت زلزله کمتر می شود دارد.
****هنوز در مرحله پیش از تفکر در مورد بحران زلزله هستیم
رییس دانشکده جغرافیا در ادامه به مراحل مختلف در درک بحران ها به ویژه زلزله اشاره کرد و گفت: جوامع یا در مرحله پیش از تفکر هستند یعنی جامعه ای که اصلا در مورد زلزله فکر نمی کند، اقدامی هم ندارد؛ زیرا یا تجربه ای از آن حادثه ندارد مانند آتشفشان که ما درکی از آن نداریم یا به این دلیل که فهم و درک آن را ندارد.
مقیمی با اشاره به اینکه در زلزله سال 82 در بم و زلزله اخیر ازگله شاهد پیامدهای ناگوار مشابهی بودیم ادامه داد: این امر نشان می دهد هنوز در مرحله پیش از تفکر هستیم، باید از این مرحله عبور کرده و وارد مرحله تفکر شویم یعنی اتاق های فکر، سازمان ها، نهادها و تلاش ها شکل بگیرد و آموزش به سمت شناخت برود.
وی تشریح کرد: مرحله سوم آمادگی است که با سطح تفکر گره می خورد و در این مرحله دستورالعمل های مهندسی، تولید سازه ها و مصالح استاندارد و ...باید انجام شود و همه سازوکارهای علمی و فنی مورد نیاز برای کاهش مخاطره تدارک دیده می شوند.
نویسنده کتاب «دانش مخاطرات» یادآور شد: داشتن آمادگی فقط به معنای داشتن چادر و پوتین کافی برای امداد و نجات نیست، بلکه یعنی چه نوع استانداردهای ساخت و سازی داریم، استانداردهای مصالح ساختمان در چه وضعی است و باید ارتقا یابد.
وی گفت:: مرحله بعد نیز مرحله اقدام است؛ یعنی آنچه تحت عنوان آمادگی فراهم کرده ایم به اجرا درآید و مرحله آخر مراقبت برای اجرایی شدن دستورالعمل ها نظارت بر روند تولید سازه ها و ...است.
زلزله 21 آبان که در 5 کیلومتری شهر ازگله ۵ کرمانشاه رخ داد تاکنون 569 کشته و نزدیک به 10 هزار مصدوم برجای گذاشته است. بیش از 30 هزار واحد مسکونی در شهرهای مختلف ازگله، سرپل ذهاب، ثلاث باباجانی و قصرشیرین و روستاهای اطراف بر اثر آن تخریب شدند و در منطقه وسیعی از دبی تا باکو و از تفلیس تا ریاض به دلیل بزرگای بیشتر از 7 ریشتر و عمق حدود 23 کیلومتری آن احساس شد.
