در نظر بگیرید که اگر این پول را وارد کشور خودمان بکنیم، چقدر در ارکان مختلف تأثیر‌گذار خواهد بود. چابهار، جغرافیای منحصر به فردی دارد. این بندر از نظر موقعیت، استراتژیک بودن و اینکه تنها بندر اقیانوسی ماست، یگانه است. بیشترین عمق دریا نیز مربوط به همین بندر است.
به خاطر همین عمق دریانوردی، از نظر پهلوگیری کشتی با دوبی هم قابل مقایسه نیست. از نظر جغرافیایی، چابهار به بازار افغانستان و آسیای میانه نزدیک است و به همین دلیل حتی با بندرعباس قابل مقایسه نیست.
کشتی‌هایی که از چین و دیگر کشورهای آسیای میانه می‌آیند، هزار و اندی کیلومتر طی می‌کنند تا به اینجا می‌رسند و بعد به بندرعباس می‌روند. وضعیت مسیر زمینی هم به همین ترتیب است و همه چیز چابهار را از نظر مسیر زمینی و عمق دریانوردی استراتژیک و خاص می‌کند.
بندر چابهار در کریدور شمال-جنوب قرار دارد و کشور هندوستان علاقه خاصی به سرمایه‌گذاری در این بندر و نقش ممتاز آن دارد؛ چرا که از این طریق می‌تواند به بازار آسیای میانه دسترسی پیدا کند.
هندوستانی‌ها تا به حال نیز در این بندر بسیار خوب عمل کرده‌اند. آنها از نظر رقابت‌های منطقه‌ای موقعیت چابهار را می‌دانند و به‌دنبال رساندن کالاهایش به بازار افغانستان و آسیای میانه هستند.
از همه مهم‌تر توجه داشته باشیم که رونق گرفتن بندر چابهار، باعث عمران و آبادانی سیستان و بلوچستان می‌شود. وقتی وضعیت اقتصاد این استان خوب شود، شاخص‌های امنیتی و اجتماعی هم بهبود پیدا می‌کند. هر کانتینری که وارد سیستان و بلوچستان شود، چند شغل ایجاد می‌شود.
دولت باید امکانات و یارانه‌هایی در نظر بگیرد تا خطوط کشتیرانی به چابهار بیایند و مسیر ترانزیتی عوض شود. با تعویض خط ترانزیت، بندر چابهار می‌تواند ما را برای همیشه از وابستگی به دوبی رها کند. از این نظر ما در بخش خصوصی، اعتقاد داریم که سرعت کارها پایین است و چابکی بیشتری مورد نیاز است.
برای جذب سرمایه گذارها به این بندر، باید امکانات و شرایط ویژه‌ای مانند دوره‌های معافیت مالیاتی در نظر گرفته شود. ما در این نقطه، رقبای منطقه‌ای داریم. که «دوبی» امارات و «گواتر» پاکستان از جمله آنها هستند. چابهار برای رسیدن به مرحله رقابت، راه درازی در پیش دارد.
مجتبی بهاروند رئیس کمیسیون حمل و نقل اتاق بازرگانی ایران
