به گزارش ایران اکونومیست؛ مهری اکبری روز سه شنبه در همایش تاب آوری محیط زیستی شهرهای ایران افزود: شاید این تصور پیش آید که این رقم عدد زیادی نیست اما در مجموع تاثیر زیادی بر ایران که کشوری خشک و نیمه خشک است، می گذارد.
وی ادامه داد: این تاثیر در تهران نیز مشاهده می شود به طوری که در یک دهه گذشته میزان بارندگی در تهران از ٢٥٠ میلیمتر در سال به حدود ٢١٠ میلیمتر کاهش یافته است.
وی اظهار کرد: انسان در قرن ٢١ با چهار بحران افزایش جمعیت، بلایای طبیعی به ویژه بحران آب، تغییر اقلیم و تضمین توسعه پایدار و بحران های زیست محیطی مواجه است که بر اساس آن با چالش هایی همچون تامین انرژی، امنیت غذایی، جنگل ها و مراتع پایدار، تامین آب سالم و صنعت شیلات مواجه است.
وی در ادامه به افزایش دما در دنیا و ایران اساره کرد و گفت: از سال ٢٠٠١ تا ٢٠١٢ دمای هوا حدود یک درجه افزایش یافته و این افزایش در ایران شدیدتر است و در شهری مانند تهران به علت افزایش جمعیت و جزیره حرارتی بودن آن محسوس تر است.
وی گفت: امارات عربی متحده یک مرکز باروری ابرها را ایجاد کرده که مانع ورود ابرهای ناشی از سیستم کم فشار سودانی به ایران می شود؛ بارور کردن آن ابرها میزان بارش را در آن کشور تقویت می کنند، بر این اساس پیش بینی کرده اند میزان بارندگی در امارات 40 درصد افزایش یابد در حالی که ما از این فرصت آن طور که باید استفاده نمی کنیم.
عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی تاکید کرد: ادامه این روند به صلاح کشور نخواهد بود زیرا پیش بینی ها نشان می دهد دمای حدود 55 درجه در جنوب کشور ثبت خواهد شد بنابراین افزایش دما همراه با کمبود آب مشکلات زیادی را به وجود خواهد آورد.
وی گفت: در 70 سال گذشته سیستم پرفشار جنب حاره که نقش بسزایی در آب و هوای کشور دارد، تغییر کرده است که بر اساس آن فصول خشک سال طولانی تر شده و کشور به سمت گرمتر شدن با فصول خشک پیش می رود، پیش بینی شده است که تا سال 2040 دما همچنان افزایش یابد و هوا گرمتر شود که این روند در شهر تهران با شدت بیشتری اتفاق خواهد افتاد.
اکبری افزود: اکنون حتی می توان احساس کرد که روزهای داغ بالای 30 درجه در تهران افزایش یافته و روزهای زیر صفر یا یخبندان کاهش یافته است که این یکی از چالش های گرمایش جهانی است که در تهران به صورت محسوس قابل رویت است.
وی درباره کاهش تاثیر چالش های گرمایش جهانی گفت: باید تلاش کنیم تا انتشار گازهای گلخانه ای کاهش یابد، در نشست پاریس مقرر شد ایران هشت تا 11 درصد از انتشار گازهای گلخانه ای خود را کاهش دهد بنابراین باید به این سمت حرکت کنیم و صنعت سبز و سازگار با محیط زیست را در کشور ترویج دهیم، اکنون تمام صنایع ما آلاینده محیط زیست هستند.
اکبری توجه به آب مجازی را یکی دیگر از راه حل ها دانست و افزود: آب مجازی میزان آبی است که برای تولید یک محصول مصرف می شود ، به عنوان مثال برای تولید یک تی شرت دو هزار و 700 لیتر، یک کیلو گوجه 180 لیتر، یک برگ کاغذ 10 لیتر و یک هندوانه هزار و 175 لیتر آب مصرف می شود که باید به آن توجه ویژه شود.
وی تاکید کرد: برای برون رفت از چالش های زیست محیطی ایجاد یک ساختار ملی ضروری است که باید مباحثی همچون کشاورزی، آب، محیط زیست، بهداشت، حمل و نقل، تولید، مصرف انرژی ، کیفیت هوا، آب، خاک و مخاطرات طبیعی مد نظر قرار گیرد.
عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی اظهار کرد: تغییر اقلیم در همه جای کشور به یک شکل عمل نمی کند اما می توان با کاهش انتشار گازهای گلخانه ای تاثیر آن را کاهش داد که مقابله با آن نیازمند عزم ملی دولت، ملت و دانشگاهیان است.
