کارشناسان
و فعالان صنعت پوشاک با اشاره به سرمایه بسیار پایین مورد نیاز برای ایجاد
شغل در صنعت پوشاک، ارزش افزوده بالا در این صنعت و توانمندی‌های کشور
معتقدند، درصورت حمایت واقعی دولت و قوانین از تولیدکنندگان این صنف، بخش
قابل توجهی از مشکل اشتغال کشور برطرف خواهد شد. در این زمینه، جام‌جم
گفت‌وگویی با احمد صادق قهرودی، عضو اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک
ایران و صادرکننده نمونه استان اصفهان داشته ایم که می‌خوانید.
چه مدت است، در این صنف مشغول کار هستید؟
40 سال سابقه فعالیت در این صنعت را دارم و برای چند دوره متوالی به عنوان صادرکننده و تولید‌کننده نمونه استان اصفهان و کشور انتخاب شده‌ام.
چطور روستای قهرود را برای این فعالیت انتخاب کردید؟
روستاها با توجه به شرایط و امتیازهایی که دارند، مناطق مناسبی برای سرمایه‌گذاری‌های مختلف هستند که براساس آن می‌توان برنامه‌ریزی کرد. به همین دلیل، من روستای قهرود اصفهان را انتخاب کردم و تقریبا چهار دهه است که در این منطقه 360 فرصت شغلی ایجاد کرده‌ام. این درحالی است که دولت تازه اجرایی کردن طرح توسعه تولید پوشاک روستایی را در دستور کارش قرار داده است.
صادرات شما به کدام کشورها بوده است؟
به کشورهای اروپایی و همچنین کشورهای اطراف صادرات خوبی داشته و دستاوردهای قابل قبولی در این زمینه ثبت کرده‌ایم. چند دوره به عنوان واحد نمونه صادراتی استان اصفهان و کشوری انتخاب شدیم.
به نظر شما مزیت صنعت پوشاک کشورمان چیست؟
ببینید، بارها و بارها اعلام شده صنعت پوشاک مزیت بالایی برای اشتغالزایی و ایجاد ارزش افزوده دارد، اما من قصد دارم اینجا به صورت مستند برای شما این نکته را موشکافی کنم. براساس اعلام مسئولان برای ایجاد هر یک فرصت شغلی حداقل به 150 میلیون تومان پول لازم است درحالی که برای پوشاک با کمتر از 10 میلیون تومان یک چرخ خیاطی آماده به کار می‌شود و از این چرخ خیاطی حداقل سه نفر درآمد کسب خواهند کرد. البته اگر دقیق بخواهیم محاسبه کنیم هزینه تولید یک فرصت شغلی در صنعت پوشاک 25 میلیون تومان است. خوب حالا خودتان مقایسه کنید. اگر صنعت پوشاک ایران که مواد اولیه، تخصص و امکانات تولیدی زیادی در اختیار دارد، رونق داشته باشد، چه حجمی از اشتغالزایی و گردش مالی ایجاد می‌شود؟ این امتیاز صنعت پوشاک برای اقتصاد کشورمان است.
علت رشد قاچاق پوشاک را چه می‌دانید؟
قاچاق یکی از اصلی‌ترین عوامل تضعیف‌کننده تولید است اما امروز مشکل اصلی در قوانین ضد تولیدی داخل کشورمان است که حاصل آن شده واردات بی‌رویه قانونی یا غیرقانونی. به این دلیل که فاصله میان تولید و تقاضا بالاخره به شکلی تامین خواهد شد و اکنون چون تولید کاهش می‌یابد، واردات (قانونی یا غیرقانونی) جایگزین می‌شود.
به نظر شما حجم قاچاق در این صنعت چقدر است؟
ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز رقم 7/2 میلیارد دلار را اعلام کرده که من معتقدم، بسیار بیشتر از این ارقام، قاچاق یا تخلف در صنعت صورت می‌گیرد و تقریبا نیمی از بازار درگیر مساله قاچاق است.
منظور شما از تخلف چیست؟
مشکل اصلی تولیدکنندگان امروز این است که باید با کالایی که بسیار ارزان‌قیمت به دلیل استوک (مانده انبار) بودن وارد شده و هیچ حقوق و عوارضی هم برایش نپرداخته‌اند، رقابت کنند. نکته اینجاست که کالاهای استوک زمانی که وارد ایران می‌شوند با برچسب برندهای معتبر به عنوان محصول درجه یک برندهای معتبر فروخته می‌شوند. اغلب قوانین کشور علیه تولید است؛ از خود قانون کار گرفته تا قانون نیم‌بند مالیات بر ارزش افزوده که در مراحل مختلف اخذ می‌شود و کالای ایرانی را گران می‌کند. به دلیل قوانین غیرمنطقی کالای ایرانی بسیار گران تولید می‌شود و در میدان رقابت با کالاهای ارزان‌قیمت وارداتی هیچ امکانی برای موفقیت ندارد. من چهار دهه است که به عنوان تولید‌کننده و صادرکننده فعالیت می‌کنم و نزدیک به 400 فرصت شغلی ایجاد کرده‌ام اما برای یک تصمیم‌گیری اشتباه و یکشبه سازمان تامین اجتماعی با چالشی جدی مواجه شدم.
