به گزارش ایران اکونومیست ؛توسعه یک پدیده اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است و بر خلاف رشد یک موضوع کیفی است و بالطبع اندازه گیری شاخص های کیفی مشکل تر از شاخص های کمی می باشد.
به عبارت دیگر توسعه امری پیچیده و چند بعدی بوده و به سادگی نمی توان با شاخص های کمی مانند درآمد سرانه، ازدیاد پس انداز و سرمایه گذاری اندازه گیری نمود. واژه توسعه در لغت به معنای خروج از "لفاف” است در قالب نظریه نوسازی، لفاف همان جامعه سنتی، فرهنگ و ارزش های مربوط به آن است که جوامع برای متجدد شدن باید از این مرحله سنتی خارج شوند. توسعه را می توان نوعی فرآیند مشارکت مردمی عام گرا دانست که در جهت به حداکثر رساندن انرژی به منظور پاسخگویی به نیازهای جسمانی، روانی و اجتماعی مردم با هدف دستیابی به رفاه و عدالت اجتماعی سازماندهی می شود.
مالیات وسیله موثری برای بسیج منابع موجود جهت نیل به توسعه اقتصادی به شمار می آید. بنابراین اعمال مالیات های تصاعدی موجب از بین بردن نابرابری های عمیق و گسترده در توزیع درآمد و ثروت می شود.
در کشورهای در حال توسعه، مالیات کارآمدترین وسیله جهت انتقال منابع به بخش دولتی و هدایت آن به سمت طرح های تولیدی است. بدین معنی که دولت می تواند با اعمال مالیات، درآمدهای اضافی را جذب و آن را در پروژه های مولد سرمایه گذاری به جریان بیندازد.
یکی از مهم ترین اهداف اخذ مالیات ها، کاهش شکاف بین درآمدهای طبقات ثروتمند و فقیر است. اصولا توسعه به معنی به ارمغان آوردن رفاه اجتماعی برای توده های مردم است.
توده های مردم، هنگامی از رفاه اجتماعی و اقتصادی برخوردار خواهند بود که توزیع درآمدها به صورت عادلانه صورت گیرد، تا مردم عادی بتوانند نیازهای اقتصادی خود مانند مسکن، غذا، بهداشت و رفاه را تامین کنند.
در این حالت، کاهش نابرابری ها در توزیع درآمد و ثروت نیازمند ابزارهای جداگانه است. مالیات های مستقیم تصاعدی می توانند سبب کاهش و جذب بخش بزرگی از درآمد و دارایی طبقات غنی و مرفه شوند، معمولا به منظور جلوگیری از تمرکز ثروت در دست تعداد معدودی ثروتمند و نیز جلوگیری از نابرابری های شدید اقتصادی، مالیات بر دارایی، ثروت، بورس ، طلا و سایر سرمایه های غیرمولد تجویز می شود.
در یک کشور در حال توسعه، مالیات ها موثرترین وسیله جهت انتقال منابع به بخش دولتی و هدایت آن ها به سمت طرح های مولد است. به منظور شکستن دورهای باطل فقر، افزایش درآمدهای نازل و پس اندازهای اندک و سرمایه گذاری های ناچیز در اقتصاد، لازم است که سرمایه گذاری های دولتی افزایش یابد.
دولت می تواند با اعمال مالیات های مستقیم بر املاک، درآمد، زمین، دارایی، طلا، سود، ثروت، ارث و... درآمدهای اضافی را جذب کند و در پروژه های مولد سرمایه گذاری به جریان بیندازد.
بنابراین مالیات ها وسیله موثری برای انتقال منابع از کانال های غیرمولد به کانال های مولد، از طریق سرمایه گذاری های عمومی است که در نتیجه افزایش سرمایه گذاری، اشتغال و در پی آن رونق اقتصادی ایجاد شده و در بلندمدت به توسعه پایدار منتهی می گردد.
