به گزارش ایران اکونومیست به نقل از ساینس دیلی، مواد خودترمیم قادرند آسیب‌های وارده از جمله خراش و شکستگی را به‌طور خودکار ترمیم کرده و شکل اولیه را به دست آورند. برای این که ماده‌ای قابلیت خودترمیمی داشته باشد، لازم است از ترکیب مواد مختلفی ساخته شود تا مجموع ویژگی‌های این مواد اولیه، خاصیت مورد نظر را ایجاد کند. به همین علت تاکنون تصور می‌شد وجود این خاصیت در فلزات خالص منتفی است.
در واقع تاکنون مطالعات و آمایشات محققان بر پلیمرهایی متمرکز بوده است که از ترکیب پیچیده مواد مختلف به دست می‌آیند و توان خودترمیم خود را از تغییر فازهای یک یا چند مورد از ترکیبات اولیه به دست می‌آورند. به عبارت دیگر این خاصیت در اثر گرمایش، سرمایش یا رسوب مواد که موجب تغییر حالت آن‌ها می‌شود، به دست می‌آید. در ترکیبات فلزات، ویژگی خودترمیمی حاصل پدیده‌ای است که موجب می‌شود در دماهای خاص، دو ساختار کریستالی داشته و شکل خود را در هر دما به یاد داشته باشند. این ویژگی در کامپوزیت‌ها و آلیاژهای فلزی هرگز به صورت کامل وجود ندارد.
اما در ذرات طلای مورد مطالعه وضعیت متفاوت است. این ذرات که دارای اشکال مختلفی هستند پس از تغییر شکل قادرند به‌طور کامل خود را ترمیم کرده و بدون هرگونه تغییر شکلی به صورت اولیه خود باز گردند. نکته عجیب ماجرا این است که ذرات ترمیم شده طلا بر خلاف انتظار، در پایین‌ترین سطح انرژی قرار ندارند و شرایط برای این فرآیند به راحتی مهیا می‌شود.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Advanced Science منتشر شده است.
