به گزارش ایران اکونومیست ؛خوشبختانه در دهه های اخیر با بالارفتن سطح آگاهی و دانش مردم و سوق افکار عمومی به اقتصاد بدون نفت و نقش آفرینی رسانه ها، یافتن راه حلی برای رونق اقتصادی از طرق دیگر بدون وابستگی به نفت و تبیین سیاست‌های اقتصاد مقاومتی از دغدغه های مسئولان نظام شده است. در این راستا مالیات و درآمدهای مالیاتی را می توان به تنهایی از بزرگ ترین ابزارهای دولت در مسیر اعتلای اقتصاد مقاومتی دانست.
تکیه دولت به منابع مالیاتی از سویی باعث کاهش وابستگی دولت و ملت به منابع زیرزمینی می گردد و از سوی دیگر با استفاده از اهرم مالیات می توان سایر مشخصه های پولی و مالی و اقتصادی مانند: حجم نقدینگی، توزیع ثروت،میزان تورم، صادرات، واردات و... را کنترل و تنظیم کرد که این تغییر رویکرد به مالیات مرهون منویات مقام معظم رهبری درخصوص اقتصاد در کشور بوده است.
طرح جامع مالیاتی، مالیات بر ارزش افزوده اصلاح قانون مالیات های مستقیم، انواع روش های شناسایی مودیان و مالیات ستانی کارآمد، وضع مشوق های مالیاتی برای امور تولیدی و صنعتی ، تکمیل بانک اطلاعاتی جامع برای همه فعالان اقتصادی، همه و همه سیاست‌های تدوین شده توسط نظام مالیاتی به منظور تحقق رویکرد اقتصادی بدون وابستگی به نفت است.
اما آنچه بسیار اهمیت دارد تغییرنگاه مردم به مالیات است و اکنون آنچه در این گذر و تغییر نگاه به مالیات بیش از پیش ضرورت دارد، استفاده از همه ارکان جامعه اطلاعاتی از جمله رسانه ها برای تشریح جایگاه مالیات در جهت تغییر نگاه و باورهای نهادینه شده در مردم به مالیات است .
اهمیت رسانه های همگانی در این تحول و دگرگونی به حدی است که پشتوانه و زیربنای تغییرات اقتصادی در توسعه ملی به شمار می روند. رسانه های همگانی با ایفای نقش آموزشی و خبری خود، در ایجاد تحول و مهارت ها، ارزش ها و انگیزه ها موثرند.
رسانه های همگانی می توانند با استفاده از شیوه های مناسب، نیازهای عمومی را با امکانات ملی در کشور هماهنگ کنند. رسانه ها می توانند با معرفی اهداف وصول مالیات و هزینه کرد و جایگاه آن در بخش های عمرانی، درمان، علم و فناوری و زیرساخت های توسعه، بزرگ ترین سهم را در تغییر نگاه مردم به مالیات و اینکه مالیات چه تاثیری در توسعه ملی می گذارد، را داشته باشند.
پیوند بین رسانه ها و توسعه سال ها است، که به صورت های گوناگون مورد بحث نظریه پردازان توسعه قرار گرفته است.
توسعه رسانه ها و امکانات ارتباطی از یک سو به شکل دهی شخصیت انسان ها کمک می کند واز سوی دیگر، دولت ها و جوامع را آماده پذیرش ارزش ها و فرهنگ سازی در زمینه های مختلف از جمله مالیات خواهد ساخت .
تاریخ آمریکای لاتین، آسیا و خاورمیانه مبین این حقیقت است که نهادهای ارتباطی قدیم و جدید به طور مستقیم در تعلیم ملت ها نقش داشته اند. به طوری که می توانیم در تعدادی از این کشورها پیوندهای مستقیمی را بین مطبوعات وانقلاب، ارتباطات از راه دور، نوگرایی و نهادهای سنتی به وضوح ببینیم.
از این رو با تاکید بر نقش فرهنگ سازی و اطلاع رسانی رسانه ها در ابعاد مختلف اقتصادی بویژه مالیات، می توان به آگاه سازی مردم توسط نهادهای ارتباطی امیدوار بود، چراکه رسانه ها، گذشته از آنکه خود یک فرهنگ غالبی را ترویج می کنند; از عناصر فرهنگ ساز نیز به شمار می روند. نقش فرهنگ سازی و همبستگی اجتماعی در ذات یک رسانه، نهفته است.
رسانه‌ها باید کوشش کنند تا موضوع مالیات را در میان آحاد مردم فرهنگ سازی کنند و با ارائه اطلاعات به مردم درخصوص اثرات پرداخت مالیات و موارد هزینه کرد آن به ارتقای فرهنگ مالیاتی کمک نمایند.
هرچند دست اندرکاران اقتصادی نباید نسبت به سایر نقش های رسانه از جمله کارکرد مشورتی رسانه‌ها، کارکرد ترویجی رسانه‌ها، کارکرد بسترسازی رسانه‌ها، همسان‌سازی اطلاعات مخاطبان بی توجه باشند.
رسانه های دیداری و شنیداری، خبرگزاری‌ها، مطبوعات، رسانه های اجتماعی و روابط عمومی های سازمان ها با همیاری جامعه علمی و متخصص کشور در کنار ارتباطات سنتی، می توانند با ساخت برنامه های آموزنده در تغییر باور مردم به مالیات تاثیرگذار باشند، زیرا تجربه نشان داده است که تغییر الگو و یا بسیج همگانی در موضوعی خاص در جامعه محقق نخواهد شد، مگر اینکه رسانه ها در کنار مردم و یاریگر مسئولان باشند .
در خاتمه اینکه با استقرار نظام مالیاتی قوی و و ایجاد بسترهای فرهنگی مناسب و ترغیب مردم به پرداخت مالیات، می توان انتظار تشکیل یک ساختار اقتصادی قوی را در کشور داشت.
تلاش برای تغییر نگرش مردم نسبت به پرداخت مالیات و افزایش سطح آگاهی مردم با کمک رسانه ها و با استفاده از مولفه های اطلاع رسانی و فرهنگسازی ، کشور را برای رسیدن به اهداف خود یاری می دهد.
