به گزارش ایران اکونومیست؛ کارشناسان با استفاده از مدل‌های کامپیوتری به ارزیابی این موضوع پرداختند که برای محدود کردن گرمای جهانی بین ۱.۵ تا دو درجه سانتیگراد به چه اقداماتی نیاز است و دریافتند جهان می‌تواند این دما را تا پایان قرن به ۱.۲ درجه سانتیگراد برگرداند اما تحقق این امر مستلزم استفاده از تکنیک‌هایی برای خارج کردن دی اکسید کربن از هواست.
به گفته کارشناسان می‌توان ماشین‌های زیست شناختی بزرگی تولید کرد که با پرورش گیاهان و جذب کربن و در نهایت سوزاندن زیست‌توده تولید شده در نیروگاه‌های جاذب گازهای گلخانه‌ای، هوا را از گاز دی اکسیدکربن پاک کنند.
به نوشته روزنامه ایندیپندنت، به علاوه لازم است تکنیک‌های دیگر برای پاک کردن کربن از اتمسفر در نظر گرفته شود.
همچنین ماه گذشته گروهی دیگر از محققان به نتایج مشابهی دست پیدا کردند که نشان می‌دهد استفاده از مهندسی آب‌وهوایی برای محدود کردن گرمای جهانی تا ۱.۵ درجه سانتیگراد لازم است.
مهندسی آب و هوا دخالت در مقیاس وسیع در سامانه آب و هوای زمین به منظور کاهش گرمایش آن است. مهندسی آب و هوا شامل دو فناوری می‌شود. یکی خارج کردن دی اکسید کربن از هوا و دیگری مدیریت اشعه خورشید و میزان بازتاب آن به زمین است. مدیریت اشعه خورشید نیز تلاشی برای از بین بردن یا کم کردن اثرات گازهای گلخانه‌ای و کاهش میزان جذب اشعه خورشید توسط زمین است.
