به گزارش ایران اکونومیست به نقل از دیلی‌میل، آنها با استفاده از داده‌های حاصل از 10 فضاپیما که مستقیما بر سر راه توفان بودند، موفق به رهگیری این جریان حین حرکتش از سمت خورشید و عبور از کنار پلوتو شدند.
این موفقیت در علم نجوم بسیار ارزشمند است چون گرچه تعدادی از ابزارها اغلب برای رهگیری توفان‌های خورشیدی به کار می‌روند، مشاهدات آنها بسیار محدود بوده‌اند و از راه دور گرفته شده‌اند.
در 14 اکتبر سال 2014، یک جریان خورشیدی، خورشید را ترک کرد و یک فضاپیما با استفاده از ابزاری به نام "کرونوگراف" آن را از راه دور ارزیابی کرد.
مابقی سفر این توفان توسط فضاپیماهای مختلف مستقر در منظومه شمسی از جمله وویجر 2، کاوشگر کنجکاوی مریخ و سه سامانه فضایی دیگر بر روی مریخ شکار شدند. در مجموع، این توفان از دو طرف خورشید یعنی ونوس، مریخ، دنباله‌دار STEREO-A، زحل و در مسیرش به سمت پلوتو و Heliosheath (ناحیه خارجی‌تر هلیوسفر) رصد شد.
در نهایت محققان حاضر در "مرکز پرواز فضایی گودارد" ناسا در مریلند این داده‌ها را با یکدیگر ترکیب کردند تا نمای بی‌سابقه‌ای از توفان‌های خورشیدی ارائه دهند که در فضا و به ویژه در سراسر منظومه شمسی حرکت می‌کنند.
این مطالعه برای دانشمندانی که بر روی شبیه‌سازی‌های فضایی مطالعه می‌کنند بسیار حائز اهمیت است و جزئیات آن در مجله Journal of Geophysical Research ارائه شد.
