به گزارش ایران اکونومیست؛ آن‌ها تخمین زده‌اند این ستاره بین 5.4 و 9.8 میلیارد سال عمر دارد و این موضوع پرسش‌های جدیدی پیرامون ثبات مدار آن و همچنین پتانسیل میزبانی حیات بر روی هفت سیاره‌ای مطرح می‌کند که حول این ستاره می‌چرخند.
چون ستاره‌های مسن‌تر در مقایسه با ستاره‌های جوان‌تر، جرقه‌های کمتری تولید می‌کنند، این امر می‌تواند برای زیست‌پذیر بودن سیارات آن‌ها مطلوب باشد اما سن بالا همچنین می‌تواند به معنای آن باشد که هر نوع آبی در سال‌های تشعشع پرانرژی ستاره، بخار شده است.
زمانی که ستاره کوتوله فوق سرد Trappist-1 (واقع در فاصله 39.5 سال نوری از خورشید) و هفت سیاره آن کشف شدند، دانشمندان براساس اندازه این ستاره کم‌جرم، تخمین زدند که دستکم 500 میلیون سال سن دارد. با این حال، تحقیق جدید به رهبری محققان ناسا و دانشگاه کالیفرنیا در سن‌دیه‌گو نشان می‌دهد این ستاره قدمت بسیار بیشتری دارد.
برای تعیین این موضوع، محققان سرعت حرکت ستاره در مدارش حول کهکشان راه شیری، ترکیبات شیمیایی جو آن و همچنین تعداد جرقه‌های آن در طول بازه زمانی مشاهداتی را اندازه گرفتند. نتایج نشان داد که این ستاره ممکن است تا 9.8 میلیارد سال یعنی دو برابر خورشید عمر داشته باشد.
به گفته دانشمندان، چون سیارات بیش از حد به این ستاره نزدیک‌اند، احتمالا به مدت میلیاردها سال در معرض تشعشعات پرانرژی بوده‌اند و این امر موجب تبخیر شدن مقادیر عظیم آب (معادل آب موجود در یک اقیانوس زمینی) بر روی همه این سیارت آن به جز دو سیاره که دورترند، شده است.
