به گزارش ایران اکونومیست؛ استرکیش لاروش روز سه شنبه در نشست تخصصی مسئولان ذخیره گاه های حاشیه دریای خزر، افزود: برنامه «انسان و ذخیره گاه های طبیعی» شامل شبکه های مختلف بین المللی، منطقه ای، زیر-منطقه ای و بوم سازه ی(اکوسیستم) ویژه است.
لاروش ادامه داد: این شبکه ها قطب های تحقیقاتی، ظرفیت سازی و همکاری های آموزشی در زمینه کوه ها، جزایر و ذخیره گاه های طبیعی ساحلی، جنگل های استوایی، سرزمین های خشک، مناطق شهری، ساوان (سرزمینی وسیع از علفزارها)، بوم سازگان (اکو سیستم های) کشاورزی است.
نماینده دفتر منطقه ای یونسکو در ایران گفت: فقط در ایران، 12 پایگاه در شبکه جهانی ذخیره گاه های طبیعی ثبت شده اند. اگر ما مجموع ذخیره گاه های پنج کشوری که امروز در اینجا حضور دارند یعنی ایران، ترکمنستان، روسیه، قزاقستان و آذربایجان را بشماریم به عدد 65 خواهیم رسید.
وی اظهار کرد: این تعداد به خوبی نمایانگر اهمیت مفهموم ذخیره گاه ها در منطقه است و نشان می دهد که می توان از آن به عنوان عنصر مهمی برای حفاظت از محیط زیست استفاده کرد.
لاروش ابراز امیدواری کرد: این کارگاه و نشست سه روزه فرصتی برای یافتن راه های همکاری با استفاده از مفهموم ذخیره گاه های طبیعی یونسکو به منظور حفاظت و همچینین مدیریت بهتر محیط زیست دریای خزر باشد.
نشست تخصصی مسئولان ذخیره گاه های حاشیه دریای خزر با حضور پروین فرشچی معاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست، استرکیش لاروش مدیر و نماینده دفتر منطقه ای یونسکو در ایران، میگل کلاسنر رئیس مرکز تحقیقات و سیاست گذاری اکولوژی و تنوع زیستی یونسکو و نمایندگانی از کشورهای حاشیه خزر برگزار شد و تا 5 مرداد ماه ادامه دارد.
