به گزارش ایران اکونومیست؛ اکنون بیش از 13 میلیون دانش آموز، یک میلیون معلم، بیش از 10 میلیون جوان، شمار زیادی جمعیت سالمند و سایر اقشار جامعه می توانند مخاطب تلویزیون باشند اما جذب حداکثری آنان به شرایط و لوازمی نیازمند است که در صورت بی توجهی به آن می تواند این جمعیت را به سوی رسانه های دیگر سوق دهد.
اکنون دغدغه بسیاری از دستگاه های کشور پرکردن اوقات فراغت دانش آموزان در تابستان است.
بیش از 13 میلیون دانش آموز در فصل تابستان تقریبا بدون برنامه و فعالیتی رها می شوند یعنی اغلب این جمعیت در سه ماهه تابستان که برای دانش آموزان دوره ابتدایی بیش از سه ماه خواهد بود هیچ فعالیت مثمرثمری ندارند.
این بدون برنامه رها شدن دانش آموزان و جوانان در جامعه، خود آسیب هایی دارد که عوارض آن در کوتاه مدت و بلند مدت در جامعه ظاهر می شود.
صرفنظر از اینکه به دانش آموزان و جوانان در این سنین و فصل تابستان با توجه به ظرفیت کشور می توان مهارتی آموخت، اما به طور قطع همه آنان را نمی توان تحت پوشش قرار داد.
خیلی از جوانان و دانش آموزان در تابستان در منزل حضور دارند و بطور قطع یکی از سرگرمی های آنان دیدن فیلم، سریال، کارتون و محصولاتی از این قبیل است.
در این شرایط مهمترین موضوعی که اهمیت پیدا می کند کیفیت این محصولات است، به عبارتی اگر این محصولات از کیفیت و محتوای لازم برخوردار نباشد موجب اختلال در رشد و شکوفایی استعدادها و همچنین در برخی موارد نیز سبب انحراف آنان خواهد شد.
اکنون علاوه بر صداو سیما، محصولات سایر شبکه ها و رسانه های دیگر در جامعه وجود دارد که دسترسی به آنها زیاد هم مشکل نیست و در این شرایط جوان بخاطر مقتضیات سنی خود، ممکن است به محصولات این شبکه ها روی آورد.
بنابراین، این طور می توان نتیجه گرفت که برنامه ها و مجموعه های تلویزیونی چندان نظر برخی از مخاطبان ایرانی بویژه دانش آموزان و جوانان ایرانی را جلب نکرده و آنان همچنان چشم به محصولات خارج از صداو سیما دارند.
با نگاهی هر چند گذرا به برنامه های صدا و سیما می توان به این نکته رسید که صدا و سیما هنوز نتوانسته با توجه به تحولات جامعه داخل و بیرون کشور، محصولاتی تولید کند که اغلب مخاطبان را جذب کند.
اگر رسانه ای برنامه های قوی و با کیفیت البته با در نظر گرفتن علایق و نیازهای جامعه تولید کند، به قطع نه تنها مخاطبان خود را از دست نمی دهد بلکه هر روز با افزایش مخاطب روبرو نیز روبرو خواهد شد.
صداو سیما در حال حاضر از نظر نیروی انسانی متخصص و کارآمد، بودجه و قدرت برنامه سازی در شرایط مساعدی قرار دارد بنابراین با یک مدیریت به روز می توان به مرحله رضایت بخشی برسد.
این رسانه اکنون حدود 22 شبکه تلویزیونی فعال در کشور دارد که هرکدام به پخش برنامه های خاص خود می پردازند.
تعدد و تنوع شبکه ها در حد مطلوبی است اما به نظر می رسد که کیفیت محصولات و تولیدات به جز تعداد اندکی، در نقطه مساعدی قرار ندارد.
برنامه های تکراری تلویزیون در طول سال زیاد است و این یکی از عوامل روی آوری مخاطبان به سایر رسانه ها است.
همانطور که گفتم جمعیت زیادی از دانش آموزان و جوانان در تابستان هیچ فعالیتی ندارند.
نوع برنامه های تلویزیون نیز در این فصل زیاد آنان را جذب نمی کند این عامل باعث می شود که آنان سرگرمی دیگری برای خود که می تواند یک آسیب باشد انتخاب کنند این انتخاب یعنی به هدر رفتن 9 ماه تعلیم و تربیت در مدرسه است.
برنامه های تابستانی امسال هرچند پرطمعطراق از سوی مسئولان این سازمان اعلام شد اما در مجموع اگر به آن نگاه کنیم نمی تواند زیاد مخاطبان را پای گیرنده های تلویزیون نگه دارد.
بطور مثال سریال های شبکه آی فیلم قدیمی و تکراری است و به همین دلیل مخاطبان زیادی با خود همراه نمی کند.
خیلی از سریال های شبکه های تماشا و نمایش نیز تکراری بوده در حالیکه سریال های جدید آنان البته به جز تعداد انگشت شماری نیز چنگی به دل نمی زند.
برخی از سریال های همین شبکه ها نیز که غیر وطنی است با فرهنگ جامعه ما همخوانی ندارد و همین عامل باعث شده که مخاطب از این سریال ها کمتر استقبال کند.
اکنون به جز شبکه اول و سوم که به ترتیب سریال های «پرستاران» و «پنجری» را روی آنتن برده سریال جدید و مناسب دیگری ندارد.
با اینحال شبکه اول به عنوان قدیمی ترین شبکه داخل کشور در پخش برخی از سریال های اخیر یک رویه نامناسبی را در پیش گرفته و مثلا در فاصله دو یا سه ماه یک سریال را دوباره روی آنتن می برد.
برای مثال سریال «معمای شاه» که سال گذشته بیش از 30 قسمت آن هر هفته جمعه پخش می شد به یکباره مسئولان این شبکه تصمیم گرفتند که آن را هر روز پخش کنند هر چند این اقدام مطلوب بوده اما در همان زمان این شبکه در فاصله کوتاه دوبار 30 قسمت اول را به صورت روزانه پخش کرد و پس از پایان آن، به پخش قسمت های جدید اقدام کرد.
این موضوع باعث شد که خیلی از مخاطبان در همان فاصله قسمت های اول این سریال را نبینند و با شروع قسمت های جدید، آن را مشاهده کنند.
فراموش نکنیم هر قسمت سریالی که در تلویزیون پخش می شود، در شبانه روز دستکم سه بار بازپخش می شود، بنابراین، پخش دوباره آن در فاصله دو یا سه ماه غیر منطقی بنظر می رسد زیرا همان سریال بازپخش شده، دوباره در روز دستکم سه بار تکرار خواهد شد.
تلویزیون در پخش فصل دوم مجموعه «پرستاران» که اخیرا از شبکه اول آغاز شده نیز تقریبا چنین رویه ای در پیش گرفته یعنی چند قسمت فصل اول این سریال را دوباره روی آنتن برده و معلوم نیست که چرا این کار را کرد و به چه دلیل فقط چند قسمت فصل گذشته آن را پخش کرد. این شبکه از چهارشنبه گذشته پخش قسمت های جدید فصل دوم مجموعه پرستاران را آغاز کرده است.
صدا و سیما اکنون در حال ساخت فصل دوم سریال «نفس» و همچنین مجموعه «لیسانسه ها» است که با رویه فعلی و در زمان آماده شدن فصل دوم این مجموعه ها، باید دوباره شاهد پخش تمام قسمت های فصل اول این سریال ها باشیم که این مساله می تواند سبب آزردگی مخاطبان شود.
بازپخش نامتعارف سریال هایی که زمان پخش آن به دو یا سه ماه هم نمی کشد یک کج سلیقگی است و صرفا بخاطر پر کردن برنامه های تلویزیون دنبال می شود و گرنه تعداد مخاطبان این برنامه های تکراری بسیار اندک است و بطور قطع تلویزیون با این سیاست ها هرگز نمی تواند در مقابل سایر شبکه ها به رقابت بپردازد.
