به گزارش ایران اکونومیست به نقل از پایگاه اطلاع رسانی فدراسیون بین المللی فوتبال، 29 نوامبر 1997 روزی است که در خاطره همه هواداران فوتبال ایران و استرالیا باقی مانده است.
استرالیا قهرمان رقابت های مقدماتی در منطقه اقیانوسیه و ایران تیم چهارم آسیا برای کسب آخرین سهمیه از 32 سهمیه جام جهانی 1998 مقابل هم به میدان رفتند.
ایران و استرالیا فقط 90 دقیقه تا صعود به جام جهانی بعد از غیبت طولانی فاصله داشتند. استرالیا تنها یک بار در سال 1974 در مهمترین رویداد فوتبال جهان شرکت کرد. تیم ایران نیز تنها در سال 1978 در جام جهانی حضور یافته بود.
ورزشگاه کریکت ملبورن میزبان این دیدار بود. اما این ورزشگاه هیچگاه شاهد چنین رویداد فوتبال بزرگی نبوده است. بعد از کارزار طولانی استرالیا و انتظار بسیار برای صعود به جام جهانی، همه چیز به این دیدار تاریخی بستگی داشت.
بازی رفت دو تیم در ورزشگاه آزادی تهران در حضور 128 هزار تماشاگر با عملکرد فوق العاده مارک باسنیچ دروازه بان استرالیا، به تساوی یک بر یک انجامید.
برای دیدار برگشت رکورد 85 هزار تماشاگر در ورزشگاه کریکت ملبورن شکسته شد. استرالیا تحت سرمربیگری تری ونه بلز و بعد از رکورد جهانی 14 برد متوالی با اطمینان قدم به میدان گذاشت.
اما ایران عملکرد غیرقابل پیش بینی در مسیر صعود به جام جهانی به نمایش گذاشته بود. تیم ایران در رقابت های مقدماتی جام جهانی در آسیا در بازی پلی آف مقابل ژاپن برای کسب سهمیه سوم آسیا مغلوب شد و این آخرین شانس آنها برای بدست آوردن بلیت جام بود.
استرالیایی به رهبری مارک ویدوکا و هری کویل مهاجمان جوان تیم، در تمام نیمه اول دروازه ایران را محاصره کرده بودند و به نظر می رسید بهمن استرالیا اجتناب ناپذیر است.
احمدرضا عابدزاده کاپیتان ایران بارها با خوش شانسی و عملکرد فوق العاده دروازه ایران را بسته نگه داشت. مهدی پاشازاده مدافع ایران با یک حرکت معجزه آسا مانع از گل شدن ضربه کویل شد.
سرانجام کویل 17 ساله نخستین گل را در نیمه اول وارد دروازه ایران کرد. ویدمار سه دقیقه بعد از شروع نیمه دوم ، دومین گل استرالیا را به ثمر رساند و به نظر می رسید تاریخ طولانی ناکامی استرالیا روبه پایان است.
در این شرایط به نظر می رسید ایرانی ها گیج شده اند و آماده تسلیم هستند.
بعد از گل دوم، یک تماشاگر وارد زمین شد و تور دورازه را پاره کرد. این اقدام باعث شد پنج دقیقه بازی متوقف شود. این وقفه به ایران امکان داد دوباره خود را بازسازی کند و بعد از آن بود که بازیکنان با تجربه ای مانند علی دایی، کریم باقری و خداداد عزیزی خطرناک ظاهر شدند.
استرالیا که با دو گل پیش بود و 19 دقیقه از وقت بازی باقی مانده بود رویای جام جهانی فرانسه را در سرمی پروراند که ناگهان عزیزی وارد منطقه پنالتی شد و با پاس گل به باقری زمینه ساز نخستین گل ایران شد. چهار دقیقه بعد عزیزی گل تساوی این دیدار را به ثمر رساند.
خداداد عزیزی بعد از گلی که تیم ایران را به جام جهانی 1998 فرانسه رساند، در فوتبال ایران جاودانه شد. او در بازی رفت نیز عملکرد درخشانی داشت.
عزیزی که آن زمان 26 ساله بود، در اوج دوران فعالیت حرفه ای خود قرار داشت و بازیکن سال آسیا شد. این عملکرد زمینه ساز حضور او در بوندس لیگا و تیم کلن آلمان شد. او در جام جهانی 1998 فرانسه و پیروزی به یادماندنی برابر آمریکا نیز بازی کرد.
آلکس توبین کاپیتان استرالیا گفت: این واقعیت فوتبال است که شاید در بسیاری از ورزش های دیگر نیست. در حالی که شما برتری دارید اما همه چیز ممکن است تغییر کند.
والدیر ویرا سرمربی ایران گفت: من فقط آنجا نشستم و دعا کردم. برای استرالیایی ها بسیار متاسفم و رنج کودکان استرالیایی را درک می کنم. اینجا استرالیا باید برنده می شد.
تیم ایران به جام جهانی فرانسه رفت و بعد از شکست یک بر صفر برابر یوگسلاوی در دومین دیدار خود مقابل آمریکا با نتیجه دو بر یک به برتری رسید. حمید استیلی و مهدی مهدوی کیا گل های ایران را در این بازی به ثمر رساندند. تیم ایران بعد از شکست دو بر صفر برابر آلمان در گروه خود سوم شد.
استرالیا یک ماه بعد از این دیدار، در جام کنفدراسیون ها در عربستان سعودی نایب قهرمان شد. استرالیا در نیمه نهایی اروگوئه را شکست داد، اما در فینال با نتیجه شش بر صفر مغلوب برزیل شد.
استرالیا در دوره بعدی جام جهانی 2002 نیز موفق به صعود نشد، اما در سال 2006 به انتظار طولانی خود برای حضور در جام جهانی پایان داد.
