به گزارش ایران اکونومیست به نقل از انجمن فیزیک آمریکا، کشف این کهکشان جدید به نام BG1429+1202 با کمک یک کهکشان بزرگ بیضوی شکل صورت گرفت که در امتداد خط دید کهکشان اول قرار داشت، بطوریکه کهکشان دوم به عنوان یک نوع عدسی عمل و روشنایی تصویر مشاهده شده از کهکشان اول را تقویت کرد.
این هم گرایی گرانشی موجب تولید تصاویری با چهار اندازه متفاوت از BG1429+1202 شد که یکی از این تصاویر9 برابر بزرگتر است.
مارکوس چاوز دانشجوی دکتری در موسسه اخترفیزیک جزایر قناری در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: این کهکشان تازه کشف شده یکی از چند مورد شناخته شده از کهکشان هایی است که روشنایی ظاهری و نیز درخشش ذاتی بسیار بالایی دارند.
وی افزود: این رصدها به ما اجازه داد که ویژگی های مهم این کهکشان را در زمان بسیار کوتاهی تعیین کنیم.
کهکشان BG1429+1202 در فاصله 11 میلیون و 400 سال نوری از کهکشان راه شیری قرار دارد. این کهکشان دور دست پرتو 'آلفا لیمان' ساطع می کند که نشان دهنده مجموعه ای از ستاره هاست که تنها در 2.3 میلیون سال پس از مه بانگ وجود داشتند.
همگرایی گرانشی هنگامی روی می دهد که نور یک چشمه درخشان بسیار دور (مانند یک اختروش) در مسیرش تا رصدگر، از کنار جسم پرجرم دیگری (مانند یک خوشه کهکشانی) بگذرد و در این مسیرخمیده شود. جسم میانی عدسی گرانشی نامیده می‌شود. این پدیده یکی از پیش بینی های نظریه نسبیت عام اینشتین است.
نتایج این مطالعه در مجله Astrophysical Journal Letters منتشر شده است.
