به گزارش ایران اکونومیست به نقل از اسپیس، سیاهچاله‌ها حدود 70 درصد این تصویر را به خود اختصاص داده‌اند. اما بسیاری از آن‌ها بطور معمول قابل مشاهده نیستند، به ویژه آن‌هایی که در فاصله‌های دورتر و در جهان اولیه قرار دارند.
دانشمندان طی 11.5 هفته رصد کلی توانسته‌اند همه این ابرسیاهچاله‌ها را تشخیص دهند.
این حجم داده تاکنون نه تنها به ارائه سرنخ‌هایی در مورد تاریخ سیاهچاله‌ها پرداخته، بلکه همچنین اطلاعاتی در مورد خود جهان نمایش داده است.
این اطلاعات نشان می‌دهد که سیاهچاله‌های غول‌پیکر احتمالا از جرم 10 هزار تا 100 هزار برابر خورشید برخوردار باشند. این امر می‌تواند به توضیح دلیل رشد نسبتا سریع این سیاهچاله‌ها تا این میزان کمک کند. علاوه بر آن، پرتوهای ایکس از کهکشان‌های بسیار دوردست در فاصله 12.5 میلیارد سال نوری در مورد توسعه سیاهچاله‌های غول‌پیکر و همچنین حجم آن در زمان آغاز جهان توضیح می‌دهد.
هنوز دانشمندان به اطلاعات و اقدامات بیشتری نیاز دارند. آن‌ها باید مطالعات بیشتری برای توصیف شکل رشد ابرسیاهچاله‌ها انجام دهند و تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا برای شکار پرتوهای ایکس سیاهچاله‌های قدیمی‌تر و دورتر ضروری است.
