به گزارش ایران اکونومیست؛ دكتر منصور رضايي متخصص تغذيه در گفتگو با برنامه «فراسو» شبکه رادیویی سلامت اذعان داشت: سلنیوم، يكي از مهمترين آنتي اكسيدان‌هاي موجود در بدن و جزء ريزمغذي‌ها است كه بدن به‌مقدار بسيار كم به آن نياز دارد. نياز روزانه هر فرد به اين ماده معدني 50 ميگروگرم است.
رضایی با بیان این که همه ما در طول روز با رادیکال های آزاد در تماس هستیم، تصریح کرد: اگر این رادیکال ها خنثی نشوند، به‌طرف استرس اكسيداتيو مي‌رويم. وجود آنتي اكسيدان‌هايي مثل ويتامین E ، C و سلينوم خنثي كننده راديكال‌هاي آزاد هستند. سلنيوم سرب، آرسنيك، كادميوم را كه فلزات سنگين هستند، از بدن دفع مي‌كند.
وی در توضیح کارکردهای سلنیوم بیان داشت: نياز به سلنيوم از دوران جنيني شروع مي‌شود و تا سالمندي ادامه دارد. اين عنصر در تكامل قلب و ريه جنين نقش دارد و ما بايد ذخيره سلنيوم داشته باشيم؛ در غير اين‌صورت نوزاد با مشكل كمبود روبرو مي‌شود. از ديگر كاركردهاي سلنيوم روي عملكرد طبيعي غدد تيروئيد است. در كنار يد، كمبود سلنيوم هم باعث كم كاري تيروئيد مي‌شود. اين عنصر در ايمني سلولي و ايمني همورال نيز نقش دارد و كمبود آن با بروز انواع سرطان‌ها، ديابت، آرتريت روماتوئيد، ناباروري در مردان همراه است. از بيماري‌های مغر و اعصاب كه با كمبود سلنيوم مرتبط است، مي‌توانيم به اوتيسم و آلزايمر اشاره نماییم.
رضایی با اشاره به کمبود این آنتی اکسیدان در ایران متذکر شد: سلنيوم از طريق خاك جذب گياه مي‌شود. خاك ما از نظر سلنيوم فقير است و به همين علت گياهي كه در چنين خاك‌هايي رشد مي كند، سلنيوم را از طريق خاك جذب نمي‌كند. اگر دام و طيور از گياهي كه سلنيوم دارند تغذيه شوند، سلنيوم گياه وارد شير، گوشت و تحم مرغ نيز مي‌شود.
این متخصص تغذیه خاطرنشان کرد: اگر بخواهيم دسته بندي كنيم منابع سلنيوم به ترتيب شامل ماهي، دانه ها و مغزها، غلات كامل و حبوبات است. البته دور ريختن آب گوشت و مرغ باعث دور ريختن املاح موجود در آن از جمله سلنيوم مي‌شود و اين به‌شرطي است كه مرغ يا گوشت با آب بسيار زياد طبخ نشده باشند و آبي كه براي طبخ مرغ يا گوشت استفاده شده است، نه كم باشد و نه زياد.
رضایی برای افرادی که به ماهی حساسیت دارند، چنین توصیه کرد: در علم تغذيه، اگر كسي به ماده‌اي حساسيت دارد بايد آن ماده غذايي را حذف كند و از جانشين‌هاي آن ماده با مشورت پزشک استفاده كند.
