به گزارش ایران اکونومیست به نقل از اسپیس، بررسی شکل‌گیری ستارگان عظیم به رغم اهمیت آنها در درک تکامل کهکشان‌ها، فرآیند بسیار مشکلی است. پوشش ضخیم گاز و غبار در اطراف ستارگان بزرگ از آنها حتی در برابر قوی‌ترین تلسکوپ‌ها و رصدخانه‌ها حفاظت می‌کند.
از این رو دانشمندان به ابررایانه‌های بزرگ و قدرتمند برای بررسی اصول شکل‌گیری ستاره‌ای در میان بزرگترین ستاره‌ها روی آوردند.
ستارگان غول‌پیکر مانند همه ستارگان به شکل ابری متشکل از غبار و گاز متولد می‌شوند. یک انفجار اولیه باعث شکل‌گیری یک دیسک برافزایشی در حال چرخش می‌شود که هسته تازه شکل‌گرفته ستاره را تغذیه می‌کند.
شبیه‌سازی جدید نشان دهنده ادغام توده‌های با تراکم بالا در جریان فرآیند شکل‌گیری ستارگان بزرگ است. این توده‌ها به کندی به سمت دیسک برافزایشی می‌روند و در جرم ستاره‌ای در حال رشد گنجانده می‌شوند. افزوده شدن این توده‌ها به ستاره در حال شکل‌گیری باعث ایجاد انفجارهای درخشان با نور صدها هزار خورشید می‌شود.
این انفجارهای خشونت‌آمیز نور ، پیش از این با شکل‌گیری ستارگان اولیه جهان و همچنین ستارگان کم جرمی مانند خورشید مرتبط شناخته شده بود.
محققان معتقدند توده‌های پیش‌بینی شده در شبیه‌سازی‌های آنها احتمالا شکل‌گیری ستاره‌های مشابه خورشید را که گاهی در سیستم‌های دوتایی دیده می‌شوند، نیز توضیح خواهد داد.
جزئیات این تحقیق در مجله Monthly Notices of the Royal Astronomical Society: Letters منتشر شده است.
