برای مثال یکی از بدترین تجربیات در تاریخ نوبل شیمی به سال 2008 باز می‌گردد که سه دانشمندان برای کار بر روی پروتئین فلورسنت سبز موفق به دریافت جایزه شدند. این پروتئین که ابتدا از عروس‌دریایی گرفته شده بود، اکنون در آزمایشگاههای سراسر جهان برای پیگیری فعالیت ژن در بافت‌های اصلاح شده استفاده می‌شود.
سه دانشمند برنده این نوبل اکنون از ارتقای کاری آکادمیک خود لذت می‌برند اما داگلاس پراشر، فردی که آغازگر این حوزه بود، به دلیل قوانین مجمع نوبل مبنی بر اعطای جایزه تا سقف سه برنده، اکنون راننده اتوبوس است.
داگلاس پراشر
در مثالی متفاوت، می‌توان به دونالد کرام اشاره کرد که یک قالی‌شو بود و در سال 1987 موفق به دریافت نوبل شیمی شد. وی ابتدا با تصور مزاحم تلفنی، گوشی را قطع کرده بود اما تماس‌های مجدد آکادمی سلطنتی علوم سوئد، این شیمی‌دان مولکولی دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس بالاخره قانع شد که واقعا برای توسعه و استفاده از مولکول‌هایی با تعاملات گزینشی تحت ساختاری موفق به دریافت جایزه نوبل شیمی شده است.
