به گزارش ایران اکونومیست؛ مهران امیرمعینی چالش اصلی نشست الجزیره را تعیین سطح تولید هر یک از مشارکت کنندگان دانست و گفت : برنامه فریز نفت در بهار امسال برای بازگرداندن ثبات به بازار مطرح شد و ونزوئلا نیز آن را با جدیت دنبال کرد، اما سرانجام به دلیل سماجت بی دلیل عربستان و همراهی برخی از کشور های حوزه خلیج فارس به مشارکت ایران در این برنامه، شکست خورد؛ بنابراین به نظر می رسد یکی از موضوعات اصلی، تعیین سطح تولید شرکت کنندگان است .
کارشناس ارشد انرژی با بیان این که مشخص نیست که آیا تولید ماه ژانویه که قبلا مطرح بود ملاک خواهد بود یا این که معیار، تولید ماه گذشته این کشورها است ادامه داد: هر سناریویی می‌تواند در این نشست مطرح شود اما سؤال اساسی این است که آیا اجرای این تصميمها می‌تواند منجر به ثبات در بازار شود؟
امیرمعینی به وجود مازاد عرضه در بازار نفت اشاره و تصریح کرد: در ٢ سال گذشته به طور متوسط بیش از یک میلیون و ٥٠٠ هزار بشکه در روز به سطح ذخیره‌سازی افزوده شده است بنابراین نمی‌توان انتظار بهبود قابل توجه قیمت‌ها را داشت و امید می‌رود که از کاهش شدید قیمت‌ها جلوگیری کند؛ هرچند ممکن است منجر به افزایش مقطعی قیمت شود.
وی در پاسخ به سوالی درباره این که تثبیت سقف تولید برای ایران فرصت است یا تهدید، گفت: اگر ایران از این طرح مستثنی شود و ظرفیت افزایش تولید نیز داشته باشد می‌توان گفت که فرصت افزایش درآمدهای نفتی برای کشور ایجاد می کند.
امیرمعینی با تاکید بر این که وجود مازاد عرضه در بازار از یک سو و سطح بالای ذخیره‌سازی از سوی دیگر به‌شدت قیمت‌ها را تحت فشار قرار داده است، خاطرنشان کرد: انتظار افزایش قیمت‌ها تحت این شرایط غیرمنطقی خواهد بود مگر آن که شرایط فعلی بازار تغییر کند.
این کارشناس ارشد اقتصاد انرژی ادامه داد: با ثابت فرض کردن شرایط فعلی، چشم‌انداز مناسبی برای ایجاد ثبات در بازار وجود ندارد، بنابراین نمی‌توان افزایش شدید و مستمر قیمت ها را انتظار داشت .
سایه تصمیمهای سیاسی بر بازار نفت
امیرمعینی تصریح کرد: به‌طور قطع کاهش تولید نفت از سوی برخی تولیدکنندگان اوپک و غیراوپک می‌تواند منجر به ایجاد ثبات در بازار شود به این مفهوم که مازاد عرضه نفت در بازار کاهش یابد و شاهد تراز عرضه و تقاضا در بازار باشیم که در نهایت می‌توان شاهد افزایش قیمت نفت باشیم.
او افزود: رشد قیمت‌ها می‌تواند منجر به بهبود شرایط تولید سوخت‌های جایگزین به‌ویژه نفت شیل شود و هر گونه تصمیم باید با توجه به شرایط بازار و هزینه تولید سوخت‌های جایگزین اتخاذ شود.
کارشناس ارشد اقتصاد انرژی با بیان این که در شرایط فعلی مسائل و تصمیمهای سیاسی بر بازار نفت سایه انداخته است، گفت: بدون بهبود این مسائل نمی‌توان امید داشت که تولید نفت این کشورها به سطح قبل از دوران تحریم ایران برگردد.
وی با اشاره به این که در اوایل سال ٢٠١٦ میلادی، ایران تنها کشوری بود که ظرفیت افزایش سریع تولید را داشت، تصریح کرد: با افزایش سطح تولید نفت ایران بحث فریز نفتی مطرح شد تا از این رهگذر روند توسعه نفت ایران کند شود.
این کارشناس ارشد اقتصاد انرژی با بیان این که فریز تولید چاره بازگرداندن ثبات به بازار نیست و تولیدکنندگان باید بخشی از تولید خود را از بازار خارج کنند تا تعادل عرضه و تقاضای نفت ایجاد و امکان بهبود قیمت‌ها فراهم شود، افزود: این تصمیمها باید بر اساس شرایط بازار و هزینه تولید سوخت‌های جایگزین انجام شود.
مجمع بین‌المللی انرژی ( International Energy Forum) قرار است ٢٦ تا ٢٨ سپتامبر (٥ تا ٧ مهرماه) در الجزایر برگزار شود. این نشست بزرگترین محل گردهمایی وزیران انرژی کشورهاست و ٩٠ درصد عرضه و تقاضای نفت و گاز جهانی از سوی آنها انجام می شود.
این مجمع همایش‌هایی دوسالانه برگزار می‌کند که طی آن چارچوب مذاکرات غیررسمی بین کشورهای تولیدکننده و مصرف‌کننده نفت و گاز درباره موضوعات و مسائل تأثیرگذار بر کل بازار جهانی انرژی مشخص می‌شود.
