به گزارش ایران اکونومیست؛ سعید لیلاز، کارشناس ارشد اقتصادی کشورمان اظهار کرد: در ادوار گذشته بیشترین سرمایه گذاریها در اقتصاد ایران در صنعت نفت صورت گرفته است، اما متاسفانه طی یک دهه اخیر بیشترین غفلتها نیز در این صنعت رخ داده به گونه ای که این صنعت هم اکنون با یک خلاء ٢٠٠ میلیارد دلاری در بخش سرمایه گذاری روبروست.
وی با بیان این که به لحاظ ژئوپلتیک و نه فقط اقتصادی احیای ظرفیتهای تولید نفت در شرایط کنونی موضوعی ضروری در اقتصاد ایران است، یادآورد شد: قرار بود ظرفیت تولید نفت خام ایران در برنامه چهارم یعنی حدود ١٠ سال پیش به بیش از پنج میلیون بشکه در روز برسد! نه الان و با کمک قراردادهای جدید نفت و گاز.
لیلاز با تاکید بر این که کسانی که در داخل از افزایش ظرفیت تولید نفت ایران نگران هستند، در واقعه همچون کشورهای عربی و غربی از تحقق افزایش تولید در ایران ناراحت هستند، یادآور شد: متاسفانه یک موضوع فوق العاده مهم در سال ٢٠١٣ در نزدیکی ما رخ داد که خیلی از این دوستان به آن توجه نکردند و آن پیشی گرفتن تولید نفت عراق از ما بود؛ این در حالی است که بیشتر این افزایش تولید با تکیه بر میدانهای مشترک با ایران انجام شده است و بر اساس برنامه ریزیهای صورت گرفته قرار است تولید نفت در عراق به ١٢ میلیون بشکه در روز برسد و این موضوع زنگ خطری برای صنعت نفت ایران خواهد بود.
این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: در حالی که هم اکنون کشور منابع لازم برای تامین یارانه های نقدی را ندارد، معلوم است که نمی تواند سالی ٥٠ میلیارد دلار در صنعت نفت نیز سرمایه گذاری کند. در حین حال صنعت نفت جز بین المللی ترین صنایع ایران است، در دوران دولت آقای خاتمی که جذب سرمایه خارجی در کشور تازه رونق گرفته بود؛ عمده سرمایه گذاران خارجی حاضر به سرمایه گذاری در صنعت نفت بودند زیرا این صنعت بین المللی ترین بخش اقتصاد ایران است.
وی با اشاره به این که اکنون که قیمت نفت در دنیا ٤٥ تا ٥٠ دلار در هر بشکه است، اگر در این شرایط اقتصادی ما بتوانیم قراردادی با خارجی ها امضا کنیم تا افزون بر حفظ منافع ملی سرمایه خارجی جذب نیز شود، کار بزرگی کرده ایم، تصریح کرد: وگرنه می توانیم قراردادی تنظیم کنیم که ١٠٠ درصد منافع ملی را تامین کند و خارجی ها هم در ایران حضور نیابند.
لیلاز با بیان این که بنده یقین دارم با توجه به مدیریت کنونی وزارت نفت منافع ملی در قراردادهای جدید نفتی تا حد ممکن حفظ خواهد شد، افزود: یادمان نرود همین مدیریت بود که تنها ٦ ماه پس از لغو تحریمها میزان صادرات نفت ایران را به سطوح پیش از تحریمها رساند و خوشبختانه هم اکنون که با هم صحبت می کنیم این صادرات با احتساب میعانات گازی به دو میلیون ٧٤٠ هزار بشکه رسیده است؛ اطلاع دقیق دارم که این کار با نظارت مدیران ارشد صنعت نفت تحقق یافته است وگرنه اگر تیمهای قبلی در این وزارتخانه کلیدی بودند می خواستند با روش آزمون و خطا پیش بروند.
این کارشناس اقتصادی با بیان این که افزایش تولید نفت ایران نه تنها سبب کاهش قیمت نفت نشد بلکه قیمت نفت بالا نیز رفت، گفت: تدوین قراردادهای جدید نفت و گاز با شرکتهای خارجی دارنده فناوری و سرمایه ضرورتی است که در تحقق آن ثانیه ای نباید درنگ کنیم، زیرا ما ١٢ سال طلایی برای سرمایه گذاری را از دست داده ایم.
حقایق را به مردم بگویم
این کارشناس اقتصادی با بیان این که پرسش من از دولت یازدهم و وزیر نفت این است که چرا ما تا به حال نتوانسته ایم به عموم مردم اطلاع دهیم که کاهش تولید نفت ایران ربطی به تحریم نداشته است؛ یادآور شد: به طوری که از سال ١٣٨٤ تا سال ١٣٩١ (پیش از آغاز تحریمها) تولید نفت ایران از چهار میلیون ٣٠٠ هزار بشکه به سه میلیون ٧٠٠ هزار بشکه رسید! در این دوران خبری از تحریم نبود و قیمت نفت به طور میانگین بالای ١٠٠ دلار بود، دلیل این موضوع تنها و تنها عدم سرمایه گذاری بود، این موضوع صنعت نفت ایران را بوک کرده است.
لیلاز با اشاره به این که منتقدان کنونی قراردادهای جدید نفت و گاز طی سالهای اخیر شرایط صنعت نفت را به حد فاجعه رسانده اند، گفت: نمی توانیم طوری در قراردادهای جدید نفت و گاز به سمت منافع ملی خیز برداریم که شرکتهای خارجی حاضر به حضور در این صنعت نشوند، در واقعه این حرکت ضد منافع ملی هم هست؛ بهترین حالت در این شرایط نقطه بهینه منافع ملی و منافع شرکتهای خارجی است.
وی تاکید کرد: هم اکنون صنعت نفت در حال پرداختن تاوان سیاست های اشتباه و خطاهای سالهای گذشته است، ضمن این که بدانید که دولت آقای روحانی هر کاری که در صنعت نفت انجام دهد این عده اعتراض خواهند کرد.
لیلاز از «صنعت نفت» به عنوان یکی از موفق ترین بخشها دولت یازدهم نام برد و تاکید کرد: بخش نفت باید با استحکام در بحث قراردادهای جدید نفت و گاز پیش برود، می دانیم که منافع ملی را در این قراردادها رعایت می کنند و در این مسیر تنها باید به فرمایشات مقام معظم رهبری توجه ویژه داشته باشند.
این کارشناس اقتصادی اظهار کرد: اگر شرایط کنونی صنعت نفت شرایط سال ١٣٨٤ بود و قیمت نفت ١٤٠ دلار بود و نیز این صنعت تا این اندازه به لحاظ فناوریهای روز از دنیا عقب نیفتاده بود شاید می توانستیم با قدرت چانه زنی بیشتری پای میز مذاکرات نفتی با سرمایه گذاران خارجی بنشینیم اما صنعت نفت امروز شرایط سختی را پشت سر می گذارد.
