به گزارش ایران اکونومیست به نقل از فورچون، پزشکان در سال 1998 یک توده سرطانی را در زبان یک بیمار تشخیص دادند و مدت کوتاهی پس از آن شروع به پرتودرمانی کردند. آنها ناچار به جایگزینی قسمت‌هایی از فک پایین وی شدند اما این کار بی‌فایده بود و سرانجام وی ناچار به استفاده از پروتز شد.
دکتر تراویس بلیچی، متخصص پروتز فک و صورت در دانشگاه ایندیانا، یک پروتز سنتی از خاک رس را برای این بیمار ساخت اما این پروتز بسیار بزرگ و ناراحت کننده بود و اندرسون تنها به مدت چهار ساعت در روز از آن استفاده می‌کرد. بنابراین بلیچی به دنبال راه حل‌های دیجیتال گشته و در نهایت به فناوری چاپ سه بعدی روی آورد.
این پزشک یک مدل دیجیتالی از چهره اندرسون را با تمام جزئیات صورت وی طراحی کرده و از پروتزهای سبک‌تر برای این بیمار استفاده کرد.
پیشتر نیز محققان با استفاده از فناوری چاپ سه بعدی موفق به ایجاد چهره و اندام‌های مصنوعی شده بودند اما این اقدام بلیچی تلفیقی از روش‌های قدیمی و فناوری چاپ سه بعدی بود که در زمان کوتاهی می‌توان از آن برای ایجاد بخش‌های مختلفی از بدن استفاده کرد.
بلیچی اظهار کرد: انگیزه من برای استفاده از مواد سنتی این است که قابل پیش‌بینی و زیست سازگار هستند و تحقیقات زیادی در رابطه با آنها انجام شده است.
پژوهشگران افزودند که تاکنون این روش در شش بیمار دیگر از جمله یک مرد استفاده شده که یک گوش جدید را در عرض شش هفته دریافت کرده است.
