به گزارش ایران اکونومیست به نقل از وایرد، مجموعه‌ای از صدها خوشه ستاره‌ای در فاصله حدود 135 هزار سال نوری از زمین قرار دارند.
صورت‌فلکی دلفین که از نیمکره جنوبی قابل مشاهده است، مسکن این خوشه ستاره ای رنگارنگ است. این سیستم در ابر ماژلانی بزرگ قرار داشته که همسایه کهکشان راه شیری به شمار می‌رود.
خوشه‌های ستاره‌ای معمولا از جمله موضوعات مورد علاقه ستاره شناسان برای مطالعه هستند و هابل یک رصدخانه ایده‌آل برای بررسی این حوزه‌ها با جزئیات دقیق به شمار می‌رود.
مقامات ناسا اظهار کردند: ابر ماژلانی بزرگ یک کانون قوی شکل‌گیری ستاره است. این کهکشان که مملو از گاز و غبار میان‌ستاره‌ای است، میزبان حدود 60 خوشه کروی و 700 خوشه باز است. این خوشه‌ها اغلب موضوع تحقیقات ستاره‌شناسان هستند زیرا ابر ماژلانی بزرگ و خواهر کوچک آن، ابر ماژلانی کوچک، تنها سیستم‌هایی هستند که از خوشه‌ها در مراحل مختلف تکامل برخوردارند.
رصدخانه هابل به قدری قدرتمند است که ستاره‌شناسان معمولا می‌توانند ستارگان را بصورت منفرد در این سیستم‌ها تشخیص دهند. این تحقیقات به پژوهشگران اجازه می‌دهد تا اندازه و سن سیستم را اندازه‌گیری کرده و اسرار شکل‌گیری بدنه آن را در کنار اطلاعاتی از سیستم‌های مشابه دیگر آشکار کند.
تلسکوپ فضایی هابل در آوریل 1990 به فضا پرتاب شد و در ارتفاع 558 کیلومتری زمین، تحقیقات خود را انجام می‌دهد. ماموریت این رصدخانه فضایی چندی پیش برای پنج سال دیگر تمدید شد.
نخستین خوشه ستاره‌ای در اوت 1826 با چشم انسان مشاهده شد که در آن زمان، جیمز دانلوپ، ستاره‌شناس اسکاتلندی توانست این جسم را با تلسکوپ خود ببیند.
تصویر جدید توسط دوربین پیشرفته ACS بر روی هابل ثبت شده است. این ابزار می‌تواند اهداف را در منطقه نزدیک مادون قرمز طیف الکترومغناطیسی و همچنین در نور مرئی ثبت کند. این تصویر خاص از طریق دو فیلتر سبز و نزدیک مادون قرمز ثبت شده است.
