مجید رضا حریری روز شنبه در گفت و گو با ایران اکونومیست افزود: برای پذیرش عضویت یک کشور در سازمان همکاری شانگهای باید اجماع همگانی وجود داشته باشد و تا زمانی که یک کشور مخالف پیوستن عضو جدید باشد، امکان پیوستن به این سازمان وجود ندارد.
پنج شنبه هفته گذشته سازمان همکاری شانگهای در شانزدهمین اجلاس خود درخواست عضویت ایران به این سازمان را رد کرد، این در حالی بود که صاحبنظران پیش بینی کرده بودند که درخواست ایران پس از 10 سال مورد پذیرش قرار می گیرد. کشورمان هم اکنون عضو ناظر این سازمان محسوب می شود.
حریری در ادامه گفت: هر چند که کشورهایی همچون روسیه و چین در این سازمان نقش پدر خوانده را ایفا می کنند، اما کشورهایی مانند قزاقستان که به طور کامل وابسته به سیاست های غرب و آمریکا هستند پیوسته مانعی در راه پیوستن ایران به این سازمان بوده اند.
وی در عین حال با بیان اینکه هنوز تحلیل مشخصی از دلایل مخالفت با درخواست عضویت ایران مطرح نشده است، گفت: در گذشته های دور مخالفان پیوستن ایران به این سازمان کشورهای آسیای میانه بودند.
نایب رییس اتاق ایران و چین در عین حال گفت: در صف مخالفان عضویت ایران به سازمان همکاری اقتصادی شانگهای در مواقعی کشورهای بلوک شرق و در سال هایی کشورهای وابسته به اردوگاه غرب بوده اند.
حریری تصریح کرد: عدم پذیرش ایران در پیمانی که به ظاهر منطقه ای بوده و به اردوگاه غرب هم وابسته نیست، نشانگر این مسئله است که ما حتی پس از امضای برجام نتوانسته ایم مشکلات خود را با دنیا حل کنیم.
** جدایی انگلیس از اتحادیه اروپا و تبعات آن
حریری در پاسخ به این پرسش که آیا خروج انگیس از اتحادیه اروپا همانگونه که بر روی بازارهای بورس، نفت و دلار و پوند اثر گذاشته در مناسبات ایران نیز موثر است، گفت: متاسفانه اقتصاد ما همچنان ایزوله است، به نحوی که جدای از اقتصاد بین الملل زندگی می کنیم، از این رو ایران تحت تاثیر زنجیره اقتصاد جهانی قرار نخواهد گرفت.
وی افزود: در اقتصاد جهانی پس از برجام آنچه که ایران را تحت تاثیر قرار خواهد داد، نوسانات قیمت نفت و مشتقات آن است، اما در سایر موارد همچون مناسبات بانکی یا بورس به دلیل اینکه با اقتصاد جهانی گره نخورده ایم، بنابر این تحت تاثیر قرار نمی گیریم.
