جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 March 29 - ۱۸ رمضان ۱۴۴۵
۲۹ خرداد ۱۳۹۵ - ۱۳:۰۳
محققان می‌گویند:

کارهای هنری استرس را کاهش می‌دهد

محققان می‌گویند میزان هورمون کورتیزول بعد از تنها 45 دقیقه انجام کارهای هنری به شدت کاهش می‌یابد.
کد خبر: ۱۱۲۳۵۳
به گزارش ایران اکونومیست  به نقل از ساینس دیلی، مطالعه جدیدی که در دانشگاه درکسل انجام شده نشان می‌دهد چه ونگوک باشید و چه یک طراح بی‌نام و نشان، در هر حال پرداختن به کارهای هنری باعث می‌شود که سطح هورمون های مرتبط با استرس به شدت در بدن شما کاهش یابد.
 
هرچند محققان دانشکده پرستاری و مشاغل بهداشتی درکسل بر این باورند که تجربیات قبلی در زمینه خلق آثار هنری می‌تواند اثر بر کاهش استرس را افزایش دهد، اما مطالعه آن‌ها نشان می‌دهد که تمام افرادی که به خلق آثار هنری دست می‌زنند به یک میزان از فواید مربوط به کاهش استرس بهره‌مند می‌شوند.
 
محققان می‌گویند که این یافته چندان تعجب برانگیز نیست، چرا که کلید هنردرمانی است. هر فردی به تناسب از میزانی خلاقیت برخوردار است و در صورتی که در یک بستر حمایتی قرار گیرد می‌تواند در زمینه هنرهای تجسمی حرفی برای گفتن داشته باشد. محققان امیدوار بودند که اثرات کاهش استرس در افرادی که تجربه بیشتری در زمینه خلق آثار هنری دارند بیشتر باشد، اما نتایج نشان داد که میزان کاهش هورمون استرس ربطی به تجربیات قبلی افراد ندارد. از این نظر نتایج حاصل از این تحقیق جالب توجه به نظر می‌رسد.
نشانگرهای زیستی شاخص‌هایی همچون هورمون‌ها هستند که می‌توانند برای بررسی وضعیت بدن مثلا اندازه‌گیری میزان استرس مورد استفاده قرار بگیرند. در این مطالعه هورمون کورتیزول به عنوان نشانه‌ای از میزان استرس در بزاق افراد مورد اندازه‌گیری قرار گرفت.
 
در این مطالعه 39 فرد بزرگسال 18 تا 59 ساله مورد آزمایش قرار گرفته و به مدت 45 دقیقه در یک برنامه خلق آثار هنری شرکت کردند. سطح کورتیزول قبل و بعد از این دوره هنری اندازه گیری شد. نیمی از افراد شرکت‌کننده تجربیات محدودی در زمینه آثار هنری داشتند.
 
محققان دریافتند که در 75 درصد از شرکت‌کنندگان سطح هورمون کورتیزول بعد از 45 دقیقه پرداختن به کارهای هنری کاهش می‌یابد. هرچند تغییراتی در میزان کاهش هورمون کورتیزول در بدن افراد مختلف وجود داشت اما نتایج نشان داد که هیچ ارتباط معناداری بین تجربیات هنری گذشته و میزان کاهش این هورمون وجود ندارد.
 
نتایج این تحقیق در مجله Art Therapy به چاپ رسیده است.
نظر شما در این رابطه چیست