به گزارش ایران اکونومیست؛ اکبر آهنگران افزود:نزدیک به 70 مرکز قرنطینه ای گیاهی در داخل گمرکات کشور مستقر هستند و بر واردات ، صادرات و ترانزیت محصولات کشاورزی نظارت می کنند.
** امحای محصولات وارداتی
وی درباره محصولات کشاورزی وارداتی اظهارداشت: پس از نظارت و اعمال ضوابط قرنطینه ای محصولات کشاورزی وارداتی از مبادی رسمی کشور، سال گذشته یک هزارو 220 تن از این محصولات به علت آلودگی و نقص در مدارک بهداشت گیاهی امحا یا مرجوع شد.
مدیر کل دفتر قرنطینه ای گیاهی سازمان حفظ نباتات کشور میزان امحای محصولات وارداتی را 650 تن و محصولات مرجوعی را570 تن عنوان کرد و گفت: بخش عمده محصولات مرجوعی و یا امحا شده شامل میوه و همچنین گیاهان زینتی آسیایی جنوب شرقی بود.
به گفته وی هر محصول کشاورزی وارداتی، ظرفیت انتقال آفات و بیماری ها را دارد و تاکنون 273 آفت قرنطینه خارجی شناسایی شده که ظرفیت ورود و استقرار در ایران را دارند و می توانند خسارت زا باشند.
آهنگران اضافه کرد: اعمال ضوابط قرنطینه گیاهی در ایستگاه های قرنطینه ای در سراسر کشور انجام می گیرد و در صورت نبود آلودگی و کامل بودن مدارک گواهی بهداشت گیاهی، محصولات کشاورزی وارد و یا ترانزیت می شوند.
این مقام مسئول خاطرنشان ساخت: محصولاتی که آلوده و یا به لحاظ اسناد بهداشت گیاهی دارای نقص باشند در درجه نخست، مرجوع می شوند و چنانچه وارد کننده نتواند محموله را مرجوع کند، امحا صورت می گیرد.
** تعداد آفات قرنطینه داخلی
مدیرکل دفتر قرنطینه گیاهی سازمان حفظ نباتات کشور،تعداد آفات قرنطینه داخلی را 22 مورد عنوان کرد و افزود : اکنون برای قرنطینه داخلی فقط دستور جلوگیری از گسترش بیماری و آفات صادر می شود و از سال81 که اعتبارات هزینه قرنطینه ای استانی شده ،هیچ اعتبار هزینه ای برای مبارزه با آفات به این سازمان اختصاص نیافته است.
آهنگران افزود:اعتبارات هزینه ای به استانداری ها پرداخت می شود و آنها تصمیم می گیرند این اعتبارات چگونه و کجا مصرف شود.
وی به منظور رفع مشکلات قرنطینه داخلی، کاهش بوروکراسی، تمرکز اعتبارات هزینه ای در سازمان حفظ نباتات و پرداخت به موقع و کافی را خواستار شد.
محمدعلی باغستانی میبدی رییس سازمان حفظ نباتات اعلام کرد: براساس قانون، میوه‌های قاچاق باید امحاء شوند و به مردم توصیه می‌شود با توجه به ناشناخته بودن وضعیت این میوه‌ها از نظر سلامت و کیفیت، آنها را مصرف نکنند.
میوه‌ها و محصولات کشاورزی قاچاق شده به کشور هیچ تضمینی در زمینه بهداشت و سلامت گیاهی و انسانی ندارند، زیرا بدون نظارت و ارزیابی از سوی دستگاه‌های نظارتی به صورت غیرقانونی وارد کشور شده‌اند و مشخص نیست که این محصولات تحت چه شرایطی در کدام کشور و چگونه تولید شده‌اند و برای مبارزه با آفات آنها از چه تیماری استفاده شده است.
