اینجا خرمشهر آخر خط است. آخر خط فوتبال و آخر خط یحیی. یحیی با دست خالی به این بازی می‌آید. او در دو هفته اخیر ناکامی‌های متعددی را تجربه کرد. محبوبیتش لطمه دید، جایگاه تیمش متزلزل شد و آسیا را از دست داد. سرمربی ذوب‌آهن حساب زیادی روی تیمش در آسیا باز کرده بود. او حتی در چند هفته آخر، لیگ را رها کرد و بیشتر تمرکز و انرژی تیمش را صرف رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا کرد. به همین دلیل تیم خیره‌کننده نیم فصل اول در پایان نتوانست به رتبه‌‌ای بهتر از ششم دست پیدا کند. هفته پایانی هم او امید صدها هزار پرسپولیسی بود اما باز هم یحیی رویای صعود در آسیا را ترجیح داد.
او یک شبه از مربی که افتخار پرسپولیسی‌ها بود به شخصیتی تبدیل شد که هواداران پرسپولیس به صفحه اینستاگرام و فیسبوکش حمله و انتقادات تندی را متوجه‌ش کردند. یحیی گل‌محمدی همه این‌ها را به جان خرید تا در دو بازی العین را شکست دهد و صعود کند. اما این اتفاق هم نیفتاد تا در آستانه فینال جام حذفی فقط یحیی بماند و یک جام قهرمانی‌حذفی؛ این تنها چیزی است که برای سرمربی جوان ذوبی‌ها باقی مانده. جامی که دو منظوره است؛ هم ششم شدن در لیگ و حذف شدن از آسیا را می‌تواند جبران کند و هم محبوبیت از دست‌رفته‌اش را به او بازمی‌گرداند. پرسپولیسی‌ها حالا که با شکست تیم یحیی برابر استقلال خوزستان جام قهرمانی را از دست داده‌اند فقط در یک صورت راضی می‌شوند و آن این است که یحیی جام را اینبار از آبی‌های پایتخت بگیرد. آیا او موفق خواهد شد؟
