به گزارش خبرنگار ایران اکونومیست؛ بدهیهای خارجی ایران در سال ١٣٩٠ بیش از ١٩ میلیارد دلار برآورد شده است و به این ترتیب حجم بدهیها در چهار سال اخیر کاهشی قابل توجه را تجربه کرده است.
ایران یکی از کمترین بدهیهای خارجی را در میان کشورهای جهان دارد که البته تحریم گسترده بینالمللی در این میان بیتاثیر نیست.
بر اساس این گزارش؛ ترکیب بدهیهای خارجی نشان میدهد تنها ٤٥٤ میلیارد دلار از بدهی خارجی ایران بدهی کوتاه مدت است، اما پنج میلیارد و ٣١ میلیون دلار از این رقم بدهی میان مدت و بلند مدت ایران است.
نگاهی به آرشیو بانک مرکزی نشان میدهد؛ بیشترین میزان بدهیهای خارجی در فاصله سالهای 84 تا 93 مربوط به سالهای 84، 85 و 86 بوده است. سالهایی که رقم بدهی خارجی در آن 24، 23 و 28 میلیارد دلار بوده است.
از سال 86 به این سو روند بدهیهای خارجی روند نزولی گرفته است، اما این کاهش چندان زیاد و قابل توجه نیست. به نحوی که در سالهای 87 و 88 رقم بدهیهای خارجی 21 میلیارد دلار و در سال 89 و 90 هم این رقم به ترتیب 22 و 19 میلیارد دلار گزارش شده است.
اما از سال 91 به این سو، میزان بدهیهای خارجی به یک مرتبه کاهش مییابد و از 19 میلیارد دلار در سال 90 به هفت میلیارد و 600 میلیون دلار در سال 91 رسیده است. روند نزولی بدهیهای خارجی در سالهای 92 و 93 هم ادامه یافته و در سال 92 میزان بدهیهای خارجی شش میلیارد و 600 میلیون دلار شد.
این رقم تا پایان آذر ماه سال 89، حدود 22 میلیارد و 75 میلیون دلار اعلام شده بود. در خصوص دلایل کاهش اخیر بدهی خارجی کشور، کارشناسان، عدم استفاده از فاینانس و منابع مالی و اعتبارات خارجی و افزایش محدودیت های تامین مالی بین المللی را از دلایل اصلی می دانند.
البته بدهی های خارجی کشور طی دولت اول محمود احمدی نژاد و در سال 86 تا رکورد 28 میلیارد و 647 میلیون دلار افزایش یافته بود. این در شرایطی است که از سال 69 تا سال 91 پایین ترین رقم بدهی قطعی خارجی در سال های 79 و 80 و به میزانی پایین تر از هشت میلیارد دلار و حدود 7.9 و 7.2 میلیارد دلار رقم خورده بود.
بر اساس برخی گزارش ها؛ بدهی های رسیده از دولت اصلاحات به دولت احمدی نژاد 16.1 میلیارد دلار بود.
بدهی های خارجی کشور برای اول بار، پس از اجرای برنامه تعدیل ساختاری در دوره ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی سیر صعودی به خود گرفت و در سال 72 به 23 میلیارد دلار افزایش یافت.
بدهی خارجی دولت هاشمی رفسنجانی از 6.5 میلیارد دلار در سال 68 به 9 میلیارد دلار در سال 69 و 11.3 میلیارد دلار در سال 70 رسید و در سال 71 این رقم به 12.9میلیارد دلار رسید.
بررسیها نشان میدهد؛ در سالهای اخیر بانک جهانی و دیگر نهادهای بینالمللی از اعطای تسهیلات به ایران خودداری کردهاند، چرا که با توجه به قطع مراودات بینالمللی ایران با نظام بانکی جهان سبب شده است، دریافت تسهیلات خارجی برای ایران مشکل شود.
فرصت کنونی پسا برجام برای ایرانی که میخواهد ارتباطی دوباره با جهان برقرار کند، ویژه است چرا که کشورمان قدرت استفاده از این موقعیت با بهره بالا را دارد.