در یکی از خیابان های مرکزی شهر «پارما» در شمال ایتالیا،
روی یک سیم میان دو دیوار دو ساک حاوی البسه، غذا، کفش، کتاب و دارو برای
افراد نیازمند و فقیر آویزان شده است.
بر
روی کاغذی روی این دیوار به زبان های مختلف، از عربی تا انگلیسی و از
فرانسوی تا گویش محلی شهر پارما، عبارت «اگر نیاز نداری بذار، اگر نیاز
داری بردار» نوشته شده است.
بر روی دیوار مهربانی هدایایی از سوی
افراد ناشناس آویزان شده و افراد نیازمند می توانند بدون اینکه چیزی
درخواست کنند، از آن استفاده کنند. تمام اجناس اویزان شده برروی دیوار
مهربانی نیز بخوبی بسته بندی شده است.
پیش از این، دیوار مهربانی
در شهر پارما، در نزدیکی یک بیمارستان شکل گرفت اما این دیوار عمر کوتاهی
داشت و پلیس آن را به رغم اعتراض مردم جمع کرد. این دیوار اکنون به خیابان
دیگری منتقل شده و بر روی آن پیامی برای پلیس با گویش محلی با مضمون «پلیس
عزیز! راحت باش، دیوارها معمولا جدا می کنند اما این دیوار متحد می کند»،
نوشته شده است.
ایده این دیوار برای نخستین بار در شهر مشهد در
شمال شرق ایران بوجود آمد و به تدریج و با کمک شبکه های اجتماعی به شهرهای
دیگر ایران کشیده شد. دیوارهای مهربانی در تهران نیز به تدریج افزایش یافته
و پس از گذشت چند هفته تا چین، برزیل و ایتالیا نیز کشیده شد.
